Corona Volente 2 - 13 September 2021 - Scanno, Italië

13 september 2021 - Scanno, Italië

Een tijdje geleden was het Italiaanse dorp Acciaroli in het nieuws omdat de inwoners daar opvallend oud werden: maar liefst 10% was 100 jaar of ouder. Uitgebreid onderzoek had uitgewezen dat dat niet te maken heeft met goede genen, maar met een gezonde levensstijl. De kernpunten zijn: gezond, onbewerkt eten met veel olijfolie, vis en noten en weinig vlees, voldoende lichaamsbeweging, weinig stress en echt menselijk contact, dus niet via de computer.

Op onze vele wandelingen door Scanno, wat niet heel ver van Acciaroli afligt, zie je dat allemaal terug. Het eten is natuurlijk fantastisch lekker en gezond, alleen vragen wij ons wel regelmatig af hoe die Italianen zulke enorme hoeveelheden eten kunnen verstouwen en toch zo slank blijven. Dan de lichaamsbeweging: ja, in die tegen de bergwand aangebouwde dorpen moet je constant traplopen en dat dat goed is voor de oudere mens, wisten wij natuurlijk al van onze eigen Olga Commandeur. Verder zitten er heel wat krasse knarren op de racefiets of zie je ze als berggeiten steile paadjes op en af lopen. Of de inwoners van Scanno veel stress ervaren? De oudere generatie lijkt daar in ieder geval totaal geen last van te hebben: de bankjes op de vele pleinen zijn steeds bezet met vrolijk pratende en elkaar luidruchtig begroetende mensen, hangend uit een raam worden hele gesprekken gevoerd met kennissen op straat en het lijkt wel alsof niemand hier haast heeft. Ook zie je die oude mensen weinig met een iPhone of tablet in de weer. Met dat intermenselijke contact zit het hier wel snor dus.

Als ik op vandaag terugkijk, geef ik onszelf ook een goed cijfer voor relaxed leven. Geen wekker gezet, rustig ontbeten en toen een stukje fietsen. Het plan was om de Passo Godi te beklimmen, zo’n 600 meter omhoog en dat leek op het oog een flinke opgave. In de praktijk was het een topervaring: de weg ging wel continu omhoog, maar er was bijna geen verkeer en het stijgingspercentage bleef zo rond de 5 à 6 steken. Daardoor konden we de vele haarspeldbochten redelijk soepel nemen en raakten we eigenlijk niet, op zijn Gronings gezegd, achter de poest. En je kijkt natuurlijk de hele tijd tegen die prachtige bergen aan, met af en toe een boerderij, een kudde schapen of een weiland vol koeien. We waren in een uur tijd op de pas en daar was ook nog eens een uitspanning, Hotel Paradiso. Dat etablissement had betere tijden gekend, maar ze hadden er fijne strandstoelen om in uit te rusten en je kon er koude drankjes krijgen, wat wil de oudere amateurwielrenner nog meer.

Naar beneden rijden was een feestje over het redelijk onderhouden wegdek, alleen in die haarspeldbochten moest je even in de remmen knijpen. We hadden van verhuurder Victor nog een tip gekregen voor een agriturismo die aan dezelfde weg lag, dus daar zijn we even gaan kijken. Helaas was het restaurant tien dagen dicht, maar een stukje verderop was een ander boereneethuis gelukkig wel geopend: Agriturismo Le Prata, kennelijk een populair adres, want het zat er al snel helemaal vol. Wij zaten aan een picknicktafel in de zon, we dronken water en een karafje rosé en lieten ons het  plaatselijke voedsel heerlijk smaken. Ondertussen natuurlijk kijken naar de andere gasten en naar de drie honden en drie katten die tussen alles door liepen, zonder hinderlijk te schooien overigens.

Om het Italiaanse pensionado-leven nog wat meer in te kleuren, zijn we, na het douchen en boodschappen doen, op het bankje op het plein bij ons huisje gaan zitten met boeken en tijdschriften, onderwijl alle voorbijgangers vrolijk groetend. Dat we via de telefoon-met-beeld een poosje met Elske, Morris en Logan hebben gepraat, was natuurlijk een beetje behelpen, maar het voelde toch bijna even fijn als in Utrecht bij ze op bezoek zijn.

Foto’s

3 Reacties

  1. Aly:
    14 september 2021
    Ik blijf het zeggen prachtige.........!!
  2. Linda:
    14 september 2021
    Je zou er zó naar toe willen, hoewel wij hier ook een mooie nazomer hebben. Niet gaan emigreren hoor!
  3. José ter Haar:
    14 september 2021
    Ik voel de vrees van Linda ook naderen.....