Corona Volente 2020 - 18 september - Pilzone, Italië

18 september 2020 - Pilzone, Italië

Het weerbericht voor vandaag was hetzelfde als dat van de hele afgelopen week, zonnig, weinig wind en temperaturen oplopend tot een graad of 30. Weer online gaf deze dag dan ook een 10 voor de buitenactiviteit fietsen, mits je niet op het heetst van de dag passen wilt beklimmen. Op de kaart van Lago d’Iseo waren meerdere fietsroutes ingetekend, waaronder eentje vanuit Clusane, aan de zuidkant van het meer, in de richting van Brescia. Dat zag er qua hoogteverschillen en stijgingspercentages een stuk behapbaarder uit dan de route de bergen in van afgelopen dinsdag. Bovendien zou het een bewegwijzerde route zijn die ons dwars door de wijngaarden van de Franciacorta ging voeren.

Het was inderdaad een erg leuke tocht. Vanuit Pilzone moesten we eerst naar Iseo en in Cremignane zouden we dan de route kunnen oppakken. De aanloop ging niet zo soepel, omdat er steeds op cruciale momenten bordjes ontbraken. In Iseo raakten we tussen de voetgangers op de promenade verzeild, iets verderop misten we een afslag waardoor we vastliepen op een sportcomplex en ook in Cremignane was het even zoeken, vooral omdat er ook meerdere fietsroutes waren, die verschillende kanten opwezen. Toen we eenmaal de juiste hadden gevonden, werden we al snel over een geitenpad gestuurd met vuistgrote kiezelstenen, maar gelukkig werd de ondergrond na een paar kilometer beter. Het was een boeiend meanderend parkoers door slaperige dorpjes en langs talloze wijngaarden, waarvan de druiven overigens al grotendeels waren geoogst. 

Toen we lang genoeg tussen de wijngaarden hadden gefietst, zijn we afgeslagen richting wat heuvelachtiger gebied en naar Ome en Monticelli gereden. In dat laatste plaatsje hadden we zondag fantastisch gegeten bij Hostaria Rara Uva. Omdat we toen een beetje spijt hadden dat we niet buiten op het terras waren gaan zitten, hebben we dat vanmiddag alsnog gedaan. Twee heerlijke lunchgerechten, wel echt Italiaans maar in tegenstelling tot gisteravond modern en verfijnd. Het laatste uurtje fietsen ging over mooie, rustige wegen langs de ‘percorsa blu’, een fietsroute die niet op de kaart stond.

Op het lijstje dat we van Alessandro hadden gekregen stonden nog veel meer restaurants, maar we zijn vanavond opnieuw naar het hoog boven Sale Marasino gelegen en vandaag wel geopende Trattoria Portole gereden voor een uitstekend traditioneel Noord-Italiaans diner. Tagliatelle met een ragout van everzwijn en gnocchi met kaas en pancetta vooraf, een mixed grill met veel groente als hoofdgerecht, heerlijk ijs en appeltaart toe, jammie. Traditioneel betekent hier overigens ook flinke porties, dus we moeten nog wel even uitbuiken voordat we gaan slapen.

Morgen een reisdag naar de Ardèche, dus waarschijnlijk pas zondag weer een verslag.

49 km, 410 hoogtemeters

Foto’s

1 Reactie

  1. Linda:
    19 september 2020
    Klinkt als een heerlijke vakantie, ook in culinair opzicht. Wat is dat leven van jullie daar mooi; zoveel fietsen dat je heel veel moois ziet, uitgebreid kunt eten en toch slank en gespierd blijven.