Costa Rica 2019, 11 december - Hotel In the Shade, Tamarindo

11 december 2019 - Playa Tamarindo, Costa Rica

Alweer een stralende warme dag! Die we op de meest gepaste manier hebben doorgebracht: aan het strand. Van de drie stranden hier kozen we vandaag voor het rustigste, Playa Grande. We hebben inmiddels van hotelmanager Cindy, een grappige dame die de hele dag door enthousiast met weetjes strooit, een nieuwe app gekregen om de weg te vinden in Costa Rica: Waze. En deze doet het, zelfs zonder internet, zodat we zonder problemen bij de door twee Tico’s bemande parkeerplaats vlakbij zee aankwamen. Je wordt in plaatsjes als Tamarindo voortdurend aangesproken met: Taxi? Tour? Nice Birds, nice turtles, etcetera, en ook hier kregen we alweer een visitekaartje en een folder voor een tocht door de mangrove in de handen gedrukt.

Voor vanavond hadden we echter al een tour geregeld, nu wilden we alleen lekker aan het strand liggen en zwemmen. Dat is gelukt. Het was wel bloedheet, maar we vonden een eindje verderop een plekje onder een boom, met schaduw tegen het verbranden. Ik wisselde het lezen in mijn boek van Michael Connelly af met het kijken naar de vele pelikanen hier. Het blijft een mooi gezicht hoe deze grote vogels eerst een poosje zoekend rondvliegen en zich dan van hoog in de lucht als een torpedo in het water laten vallen. Vervolgens blijven ze even drijven om het verschalkte visje door te slikken en hup, daar gaan ze weer op jacht. Er waren verder leuke krabbetjes en vlinders in allerlei kleuren te bewonderen.

Cindy had ons ook een goed restaurant voor de lunch aanbevolen, Soda y Marisqueria Marcella in Villarreal. Dat was een goed advies. Het zat er vol met locals, altijd een goed teken, en het eten was lekker en vers. Daarna was het hoog tijd om af te koelen in onze airconditioned kamer en alvast voor morgen een hotel te reserveren.

Om kwart over 5 moesten we alweer klaarstaan voor onze avondtour: schildpadden spotten! Op een paar stranden in de omgeving van Tamarindo komen in deze tijd de groene zeeschildpadden aan land om hun eieren te leggen, een spektakel dat veel toeristen trekt. Je moet het wel treffen, want het is niet meer zoals in de Trottergids wordt beschreven, dat er honderden van die grote beesten tegelijk aan het nestelen slaan. Je hebt nu echt een gids nodig die weet waar ze aan land komen en die weet op welk moment je er met de groep naartoe kunt gaan.

Onze gids van vanavond was Andy, met zijn kameraad Marlon als rechterhand. Toen we na een zeer bumpy road over veel onverharde wegen vol kuilen en hobbels op Playa Honda aankwamen, was het al behoorlijk donker, maar dankzij de volle maan kon je gelukkig wel zien waar je liep. Andy ging op onderzoek uit en hield via de walkie talkie contact met Marlon. Twee keer kwam hij onverrichterzake terug, maar toen hij de andere kant op ging kijken, klonk het verlossende woord: er waren verderop zelfs drie schildpadden aan land gegaan. Inmiddels waren er nog een paar groepen toeristen bij gekomen, want de gidsen houden elkaar onderling via de radio op de hoogte waar zich de schildpadden bevinden. We moesten een behoorlijk stuk over het strand lopen, deels over lage rotsen waar water tussen stond, niet echt lekker in het donker.

Het was vervolgens best wel lang wachten, maar uiteindelijk zagen we dan toch twee grote exemplaren. Beide waren in een rechte lijn uit zee gekomen, een spoor als dat van een traktor achterlatend, het strand op, en waren een kuil gaan graven om hun eieren in te leggen. Om onduidelijke redenen verlieten beide dieren (eentje pas na vier pogingen) echter na een poosje de plek die ze hadden uitgekozen en keerden ze weer terug naar zee. Tijdens het zoeken naar de juiste plek en het graven van de kuil moet je de schildpadden met rust laten en zeer ruim afstand houden We konden ze bij hun vertrek wel goed zien, dankzij het rode licht dat de gidsen erop lieten schijnen. Als het wel tot eieren leggen was gekomen, hadden de gidsen de dieren zelfs kunnen optillen om de eieren te laten zien, want als ze eenmaal zijn begonnen aan de leg, raken ze in een trance en nemen ze hun omgeving niet meer waar. Helaas hebben we dat dus niet meegemaakt, maar het was toch de moeite waard, ook al omdat het heel bijzonder is om zo in het donker op het strand te zijn, in het licht van de maan.

Foto’s

1 Reactie

  1. Kees, Aly:
    12 december 2019
    Wat een mooi maan foto! Graag hoor ik nog eens hoe je foto's maakt met infra rood licht.