De kou ontvluchten - 2 december 2021 - Margo’s House, Lagos, Portugal

Ja, in Nederland is het nu inderdaad echt koud, zagen we op de huisoppas-app die we met onze zusjes delen. Maar hier houdt het ook niet over: vanochtend regende het flink en daarna was het wel zonnig, maar met een gure wind. Misschien hadden we nog wat verder moeten vluchten in december… Maar ja, ons humeur erdoor laten verpesten, dat is ook zo wat. 

Dus gingen we na een luie ochtend eerst eens kijken wat de Padaria Central, die gisteren dicht was, zoal te bieden had. Nu moet je natuurlijk nooit met een lege maag naar dat soort winkels vol lekkernijen gaan, maar we wisten ons nog te beheersen met een paar kleine pasteitjes gevuld met stokvis en kip, twee hartige broodjes en als toetje twee pasteis de nata, die heerlijke Portugese roomtaartjes, die precies pasten bij de 39e verjaardag van onze neef Rik vandaag. 

Vanmiddag zijn we gaan toeren richting de zuidwestelijke punt van de Algarve. Op weg daarnaartoe kom je door landschappen die qua begroeiing en door de rode aarde alweer sterk aan Australië  deden denken, alleen heb je daar niet al die witte dorpen tussendoor. Het klopt inderdaad wat mijn schoolvriendin Greet gisteren schreef, dat het leuk is om op die manier ook te dromen over eerdere bestemmingen en de avonturen die je daar beleefd hebt. Ik kreeg gelijk weer zin in snorkelen! 

De vuurtoren van Cabo de Sao Vicente ligt op het meest zuidwestelijke en totaal lege puntje van Europa, waar de windmachines op volle toeren draaien. Spectaculaire golven beukten er op de prachtige hoge rotsen en de kleuren van de zee en het gesteente schitterden in de zon. We wandelden over een rotsige ondergrond nog naar een andere in zee stekende punt, ik voorop omdat Henk lieve paarse bloemetjes aan het fotograferen was. Ik had al snel door dat het best link was om helemaal naar de rand te lopen met die rukwinden, dus heb ik Henk met zijn hoogtevrees maar mee terug naar de auto genomen. 

Na nog een rondje door het havenplaatsje Sagres en een korte strandwandeling bij Luz was het tijd voor het laatste fotomoment: over de  Estrada da Ponta di Piedade naar de vuurtoren bij Lagos, om de zonsondergang vast te leggen. We waren, terecht, lang niet de enigen op deze alweer prachtige plek. 

Vanavond hebben we bij Império Do Mar gegeten, een tip van Isabel. Het restaurant zal qua aankleding en bediening niet in de prijzen vallen, maar het eten was heel lekker. Ik wilde in Portugal een keer een gerecht uit de Cataplana eten en dat stond hier op het menu: zeevruchten in een pittige saus, gestoofd in een grote uit twee halve bollen bestaande pan. Vooraf hadden we een vissoepje en een portie mosselen. 

Het was alweer een heerlijke dag!