De kou ontvluchten - 28 november 2021 - ADC Hotel, Évora, Portugal

28 november 2021 - Évora, Portugal

Gisteren vond ik de door Henk gevonden titel voor ons reisje door Portugal een nogal optimistische keuze, want het was hier in de binnenlanden niet veel warmer dan in Nederland, met een koude wind die de gevoelstemperatuur flink naar beneden drukte. Ik was alweer bang dat ik, zoals wel vaker, totaal de verkeerde kleren had meegenomen en dat ik die luchtige t-shirts en een linnen broek ongedragen weer mee terug zou nemen. Vandaag bij het wakker zagen we echter gelukkig een knalblauwe lucht en veel zonneschijn. Toen we om half 11 de straat opgingen, met dikke truien aan en, voor mij, toch maar een muts op en handschoenen aan, was het eigenlijk wel lekker. Tijdens de wandeling door het zondagse Évora kregen we het nog warmer en toen we weer bij het hotel kwamen, hebben we heerlijk een poosje in de binnentuin van het hotel gezeten, om bij cappuccino en chocolademelk de broodjes op te eten die we bij de bakker hadden gekocht. Vitamine D tanken schijnt belangrijk te zijn voor bejaarden.

Vanmiddag hebben we twee toeristische attracties bezocht. Eerst het uit 3500 jaar voor Christus stammende grafmonument bij Valverde, Anta Grande do Zambujeiro. Omdat het onverharde weggetje ernaartoe vol stond met diepe plassen - zo groot dat de auto erin leek te kunnen verdwijnen - zijn we er te voet heen gegaan, langs prachtige oude kurkeiken en olijfbomen in een volstrekt uitgestorven heideachtig landschap. Het is altijd weer indrukwekkend om te zien hoe de mensen die toen leefden zonder technische hulpmiddelen zo’n bouwwerk met die gigantische rotsblokken hebben gemaakt. Ook leuk om hier te zien waar kurk vandaan komt. Ik las op internet dat de kurkeik iedere negen jaar wordt geschild en dat dat zelfs de levensduur van de boom verlengt. We zagen gisteren en vandaag heel veel bomen met een kale, (licht)bruine onderkant, terwijl de takken nog zijn bedekt met een zwarte buitenlaag. Portugal, met name de Alentejo, is de grootste kurkproducent ter wereld.

Daarna zijn we doorgereden naar Viana do Alentejo, waar volgens de Trotter-reisgids een mooie kerk te bewonderen was. Net als in Valverde was er verder niemand warmgelopen voor deze bezienswaardigheid, een prettige bijkomstigheid van het winterseizoen. We wandelden om de kerk heen, bekeken het prachtige portaal en het interieur van de kerk en moesten Trotter gelijk geven. Alleen jammer dat we niet bovenop de stadsmuur mochten lopen en zo dus het spectaculaire uitzicht over het dorp en de omgeving misliepen.

Weer terug in het hotel hadden we nog twee uur de tijd om uit te rusten van al het lopen, voordat we weer lekker gingen eten, alweer in een door het hotel aangeprezen en voor ons gereserveerd restaurant, 1/4 Pras 9. Het was er, in een grote hoge ruimte met fel tl-licht, niet zo knus als in de Bistro van gisteren, maar de inktvissalade en de arroz de tamboril (zeeduivel) waren uit de kunst.

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

1 Reactie

  1. Aly:
    29 november 2021
    Wat weer een heerlijk verhaal en niet te vergeten de prachtige foto's! Ik spaar al jaren sleutelgaten ed. Als er nog eens een expositie van komt kan jullie foto er ook wel bij!
    Groetjes van ons.