WT 16-17, 9 januari 2017 - Thomas's Catlins Lodge & Holiday Park, Owaka, NZ - 54 km

9 januari 2017 - Owaka, Nieuw-Zeeland

Met een lekker zelfgemaakt ontbijtje van eitjes, ham, broodjes en mango achter de kiezen begonnen we aan de zelfbedachte opdracht van vandaag: naar Owaka fietsen met een side trip naar het aan de kust gelegen Nugget Point, samen 54 km. Het weer viel alleszins mee, want na de regen en de bijna-storm van gisteravond was het vanochtend bijna zonnig toen we wegreden en de wind is ons de hele dag goedgezind geweest. 

Na een kilometer of vijftien door een polderlandschap, vlak voordat de oceaan in zicht kwam, kwamen we andere fietsers tegen: een Duits stel, dat na een tocht van Vancouver naar San Diego van drie maanden nu vijf weken in Nieuw-Zeeland aan het fietsen is. Ze gingen net als wij naar Nugget Point en later zagen we ze ook in Owaka aankomen. Ook met Ellen, een jonge Nederlandse vrouw die in haar eentje eerst een flink stuk West-Europa en nu dus Nieuw-Zeeland doorfietst, praatten we even en zij zat later in de keuken van onze lodge. 

Om Nugget Point te bereiken moet je wel even aan het werk. Zeven kilometer heen en dezelfde zeven kilometer terug over een onverharde weg, met een paar gemene klimmetjes erin. Henk was zo slim om de flag lady, die de auto's en ons ook trouwens, liet stoppen voor de wegwerkzaamheden, te vragen of we de trailer en overige bagage in de berm konden achterlaten om zo lekker licht te kunnen fietsen. Een raar gevoel altijd eerst, een fiets zonder bagage. Maar toen we na een hele serie klimmetjes een heuvel van 14% op moesten, was het toch wel fijn. Het laatste stuk naar de vuurtoren moet je lopen en dan zie je zo'n 100 meter onder je de mooie blauwe zee met grote rotsblokken erin, een beetje lijkend op de Twelve Apostles aan de Great Ocean Road. Op de rotsen en in de zwembadjes daartussenin zijn, als je scherp kijkt, zeeleeuwen en zeeolifanten te bewonderen. 

Het was bij de vuurtoren in de wind wel weer erg koud, dus we fietsten maar snel terug naar het punt waar we onze bagage hadden achtergelaten. Brrr, een warme kop koffie of chocolade zou nu wel lekker zijn. Helaas is in deze contreien het toerisme nog niet echt doorgedrongen, dus er was nergens een café in beeld. Dan maar een koude slok water, een broodje en een banaan aan de kant van de weg... De laatste kilometers gingen over een prachtige heuvelachtige weg, waar weer veel wilde bloemen, schapen en koeien waren neergezet om het groene landschap op te fleuren. 

Thomas's Catlins Lodge was een mooi eindpunt van de tocht. In dit voormalige zieken- en bejaardenhuis zijn simpele kamers gemaakt, sommige met ouderwetse ziekenhuisbedden, en de oorspronkelijke deuren en houten vloeren zitten er nog in. Kampeerders en andere gasten kunnen terecht in de enorme keuken en in de huiskamer. Wij hadden vandaag geen zin in boodschappen doen en zelf koken en hebben in het dorp, bij Café Lumberjacks, gegeten. Eerst een schaaltje green lip mosselen, daarna een lekker gebakken visje en voor Henk een sticky date pudding na. 

Owaka is weer zo'n suffig dorpje met alleen de meest basic voorzieningen, waar de huizen er verveloos of onbewoond bij staan en waar 's avonds helemaal niets te beleven is. Toch heeft iemand bedacht dat Owaka ergens uniek in moet zijn en dat heeft, hoewel er geen kano te zien is in de hele plaats, geleid tot een plaatsnaambord met de trotse vermelding Owaka, Place of the Canoe. 

Inmiddels waait het weer dat het rookt en weten we dat we morgen stevige tegenwind krijgen. Dat wordt dus weer een korte etappe, met wie weet nog wat leuke side trips. 

Totaal  699 km

Foto’s