WT 16-17, 16 juni 2017 - Leigh & Jeff's place, Cambridge, ON - 50 km

Toen we vanmorgen op pad gingen langs de Cambridge-Paris Rail Trail, was het nog heerlijk aangenaam. Er loopt 20 m van het huis van Jeff & Leigh een geasfalteerd fietspad langs de rivier naar het centrum van Galt, een van de drie stadjes die aan elkaar vast zijn gegroeid en nu samen Cambridge heten. Vervolgens moet je een paar km over een drukke weg en daarna kun je het fietspad weer oppakken. Ze hebben hier een heel netwerk van fietsroutes gemaakt over voormalige spoortrajecten. Die van vandaag was onverhard, maar goed onderhouden en onderweg waren er regelmatig zitjes en picknickplaatsen langs de Grand River, een brede, maar ondiepe rivier die attractief is voor kajakkers en tubers. Op een paar stuwen na is het verval beperkt en je kunt dus heel relaxt de rivier afzakken. De fietsroute loopt door een stille en mooie, beboste vallei en wordt voor Canadese begrippen druk bereden - om de tien minuten kwamen we wel andere fietsers tegen.

Paris is een klein stadje waar redelijk opzichtig wordt geflirt met de grote broer in Frankrijk; toen we na de lunch een ijsje haalden bij de lokale chocolaterie, werd daar geen koekje in gestoken maar een Eiffeltorentje van melkchocolade ;). Op aanraden van Leigh hebben geluncht op het terras van restaurant 2 Rivers. Vanaf dat terras kun je inderdaad de tweede rivier, de Nith River (naar de gelijknamige rivier in Schotland) in de Grand River zien stromen. In die Nith heb ik ruim 40 jaar geleden wel af en toe gezwommen om het zweet af te spoelen na een hete dag werken op de tabaksvelden van boer John van der Wiel in Drumbo, hemelsbreed nog geen 25 km hiervandaan.

Toen we terug gingen naar Cambridge was de temperatuur ruim boven de 30 graden gekomen. Wellicht was dat de reden dat een automobiliste wat oververhit raakte. Terwijl wij over de brug netjes achter elkaar terug fietsten naar het fietspad, reden we kennelijk op 'haar' weg, want toen ze achter ons afsloeg riep ze uit haar raam: 'Why are you all over the goddamn road?'. Volgens Jeff gedrag dat wel vaker voorkomt - veel oudere Canadezen beschouwen fietsen niet als een vervoermiddel maar als kinderspeelgoed. Hij geeft zelf fietscursussen aan vijfdeklassers en voorlichting aan hun ouders om ze ervan te overtuigen dat er allerlei voordelen verbonden zijn aan fietsen. De terugweg voelde een stuk verder dan de heenweg, maar bij aankomst werden we door Jeff beloond met een heerlijke zelfgemaakte aardbeien-bananensmoothie.

Het was vandaag dus de warmste dag in weken en dan weet je dat het ook weer mis moet gaan - vanavond een fikse bui met flink wat wind eronder. Toen we samen met Jeff naar restaurant 'Cambridge Mill' liepen voor het avondeten werd het al dreigend en de wolken hadden een vreemde afgeplatte vorm. Het restaurant had ter verkoeling alle schuifpuien open staan (wel met de hier zeer noodzakelijke horren ervoor), maar toen de bui begon moest er snel worden ingegrepen. Leigh schoof ook aan na haar schooluitje en we hebben heerlijke visgerechten gegeten met een Sauvignon Blanc uit de Niagara-streek erbij. Ook de dessertkaart was interessant, met als unaniem verkozen topattractie de pavlova met verse aardbeien en rabarbermousse, super!