WT 16-17, 1 maart 2017 - Te Araroa Holiday Park & Motels, Hicks Bay, NZ - 47 + 13 km

Voor de derde opeenvolgende avond regende het gisteravond flink, maar net als de voorgaande keren was het vanmorgen weer droog en ditmaal ook meteen zonnig. We kregen van de eigenaresse van de camping een flink glas melk uit haar koelkast zodat we onze cereal konden eten. We vullen de cereal of havermout iedere ochtend aan met nootjes, rozijnen en schijfjes verse banaan om een goede bodem te leggen voor het eerste stuk fietsen. We weten uit ervaring dat een paar broodjes met spek en eieren wat dat betreft een betere start zijn, maar dat lukt niet altijd. Onze reservevoorraad was sowieso al flink uitgedund, want er was de laatste dagen weinig te krijgen en met dit warme weer kunnen we alleen maar dingen meenemen die goed houdbaar zijn. Dat koude weer had dus toch nog een voordeel...

De etappe van vandaag was ondanks de bescheiden afstand weer pittig met 750 hoogtemeters in de eerste 45 km, waaronder drie grotere klimmen met af en toe een smerig steil stuk erin. We hebben het er graag voor over, want het landschap was weer zeer afwisselend, de vergezichten weer geweldig en de weg nog rustiger dan de dagen hiervoor. We draaiden vandaag al vrij snel het land in, zodat we ditmaal zowel links als rechts een bergrug hadden. Heel af en toe waren er een paar huizen te zien, maar het was vooral veel bos, afgewisseld met wat weilanden, en onvoorstelbaar groen. Op zeker moment zagen we in de verte twee fietsers naderen, man met bob-yak en vrouw zonder karretje maar ook een aanzienlijke hoeveelheid bagage. Ze hadden een Duits en een NZ vaantje aan de bob gehangen, maar bleken allebei uit Duitsland te komen. Marja herkende ze al vrij snel van de beschrijving op de blog van Daniela en Martin: dit moesten de wereldfietsers Helmut en Verena zijn. Helmut is 78, Verena flink jonger en ze zijn pas actief gaan fietsen nadat Helmut op zijn 60e was gestopt met werken. Hij liet trots zien op zijn odometer dat hij sindsdien al ruim 180.000 km had afgelegd op de fiets, oftewel ruim 10.000 per jaar. Dat gaan wij hen niet nadoen, maar dat hoeft gelukkig ook niet.

Bij de prachtige Hicks Bay kwamen we weer bij zee aan en daarna mochten we gelijk aan de bak voor de forse laatste klim. Het restaurant waar we een broodje wilden halen, lag bijna boven op die klim en bleek eigenlijk nog gesloten te zijn. Gelukkig zag de uitbaatster aan onze sneue blik dat een noodmaatregel op zijn plaats was, dus een paar minuten later kregen we allebei een prima verse sandwich met kipsalade voorgeschoteld. Samen met een flesje chocomel en een Magnum als toetje hadden we de calorieën weer op peil voor het laatste stuk, dat vervolgens maar een kilometer of vier bleek te zijn. De camping voor vannacht lag meteen na de afdaling. We deden nog best lang over die laatste paar km omdat de weg zeer onlangs opnieuw was geasfalteerd. Er lagen flink wat losse steentjes en dan is het niet verstandig om vol gas naar beneden te gaan. Het uitzicht op de baaien was overigens zo mooi dat het helemaal niet erg was om rustig aan te doen.

We slapen vanavond weer eens in een wat luxere 'fully self-contained unit' dus met eigen badkamer en kitchenette met koelkast. Om van die keuken gebruik te kunnen maken moesten we nog wel even op en neer naar de Four Square supermarkt in Te Araroa, vandaar die extra 13 km. De Four Square was gelukkig redelijk goed gesorteerd, dus Marja heeft een heerlijk maal bereid en we hebben weer voldoende voorraad tot aan de volgende plaats met supermarkt. Op de terugweg werden we nog even opgehouden omdat er twee jonge stieren over de weg liepen. Ze wisten duidelijk niet wat ze met hun vrijheid aanmoesten, renden van hot naar her en staken steeds vlak voor het aankomende verkeer over. Het leek ons dan ook geen goed plan om ze te passeren. Gelukkig kwam er al snel iemand in een pick-up truck die ze als een volleerde cowboy opjoeg tot ze een zijweg inrenden naar de rivier.

Totaal 2676 km 

PS. De foto's bij het verhaal van gisteren zijn nu ook geplaatst.