Alpe-Adria, dag 25, 15 juni 2024, Villa Corallo, Grado, Italië

Vandaag hebben we de officiële laatste etappe van de Ciclovia Alpe-Adria gedaan en na afloop was onze eensgezinde conclusie dat dit de minst interessante etappe van onze hele vakantie is geweest. Volledig vlak, veel onverhard door de akkers in de uitgestrekte vlakte tussen Venetië en Triëst. Het poldergevoel werd nog versterkt door de windrichting; (schuin) tegen terwijl AccuWeather ons rugwind had beloofd. Omdat er in dit gebied best veel mensen wonen zijn er soms ingewikkelde kunstgrepen nodig om de fietsers bij het drukke verkeer weg te houden, dus veel kruip door sluip door. Voeg daaraan toe dat de bewegwijzering soms wat tegenstrijdig is en de officiële, van de website gedownloade GPS-track ook een paar keer afwijkt van de bordjes, dan wordt het wel een puzzel soms. We kwamen sommige medefietsers dan ook meerdere keren tegen onderweg. Het laatste stuk van de route gaat vooral over het fietspad langs een drukke doorgaande weg. Tweebaans asfalt, vast prachtig toen het oorspronkelijk werd aangelegd, maar zoals bij veel van dit soort projecten is er onvoldoende geld gereserveerd om de boel daarna ook te onderhouden. De route is echt razend populair, het was nog net geen filerijden op het fietspad, dus misschien moeten er maar weer wat Europese regiofondsen worden vrijgemaakt.

Een en al misère dus? Welnee, we hebben vanmorgen na het typisch Italiaanse ontbijt in Al Pallazzetto (koffie, jus, croissant) eerst even een rondje gemaakt door het oude centrum van Udine, waar veel prachtige oude gebouwen staan. Voor het beste uitzicht moet je bovenop de heuvel zijn en onze fietsen pasten precies in de liften die ons in twee etappes naar boven brachten (dat waren waarschijnlijk 30 van de 40 hoogtemeters van vandaag). Er bleek trouwens ook een weg naar boven te lopen, die toen we hem afdaalden weer uitkwam op hetzelfde plein waar we eerder al wat foto’s hadden gemaakt. 

Toen we zo’n anderhalf uur onderweg waren, gingen vlak voor Tissano de spoorbomen dicht en daarna gebeurde er een hele tijd niets. De voorste auto in de wachtrij zette de radio op 10 en de beide dames in de auto schalden en swingden mee met vrolijke Italiaanse liedjes. Een van de andere fietsers die stonden te wachten, een Italiaan uit de buurt, reed rusteloos rondjes en ging zelfs een paar keer onder de bomen door om te kijken waar de trein bleef. Hij legde desgevraagd uit dat de spoorwegovergangen op deze lijn nog niet geautomatiseerd zijn. Dat betekent dat de spoorbomen dichtgaan als de trein er volgens de dienstregeling langs moet komen en als de trein vertraagd is, blijven ze dicht tot hij voorbij is (gelukkig maar…). 

Ongeveer halverwege kwamen we aan bij het prachtige Palmanova, zeg maar het Italiaanse Bourtange. De oorspronkelijke stadswal, in de vorm van een negenpuntige ster, is nog geheel intact en de toegangspoorten zijn zo smal, dat er stoplichten staan om het binnenkomende en uitgaande verkeer om en om er door te laten. Een km of tien voor ons einddoel van de fietsreis kwamen we langs Aquileia, waar nog resten van een Forum Romanum en veel andere Romeinse bouwwerken te bewonderen zijn. Het einddoel zelf, Grado, ligt op een eiland achter een van de lagunes langs de kust en is het makkelijkst te bereiken via een dam van zo’n 6 km lang. wij wisten tot voor kort niet van het bestaan, maar Grado is een populair stadje met flink wat kilometers zandstranden, die zoals dat hoort in Italië, helemaal volgeplempt zijn met uitspanningen waar je parasols en ligbedden kunt huren. We gaan morgen wat beter bekijken of we ons daartussen willen wagen.

We slapen de komende twee nachten in Villa Corallo, vooral geselecteerd op de redelijke prijs en de nabijheid van de bus-parkeerplaats, vanwaar we maandagmorgen vroeg vertrekken naar Salzburg. Dat blijkt een prima keuze. Het hotel is veel leuker dan op de plaatjes en we werden allerhartelijkst ontvangen door een lieve en zorgzame mevrouw, die van alles wil doen om het haar gasten naar de zin te maken (zo heb ik zelfs een kruik voor mijn pijnlijke rug gekregen) en die een uitstekende informatiebron is om onze plannen voor morgen vorm te helpen geven.

Vandaag gefietst 65 km en maar liefst 40 hoogtemeters.