Sardinie 2013 - dag 8 - Cagliari - Muravera (97 km)

Na een ontbijt van met name zoete onderdelen en een praatje met de andere gasten, een Amerikaanse en een Australiër die met een vier maanden durende rondreis door Europa bezig zijn, stapten we op de fiets. Het eerste stuk door de outskirts van Cagliari was wederom niet erg aantrekkelijk en duurde best lang. We probeerden af en toe een stuk langs de kust te rijden in plaats van op de drukke provinciale weg, maar dat was steeds maar van korte duur. Op Sardinië is sporten op de zondagmorgen kennelijk populair, want we kwamen horden joggers en wielrenners tegen die de weg in beslag namen. Men ziet er hier geheel dressed for the occasion uit met de juiste kleuren en merken sportkleding en steeds een modieuze zonnebril op de neus. Mijn observatie dat er in Italië veel meer knappe mannen te zien zijn dan in Nederland, vindt Henk maar onzin. Hij wijst me daarom regelmatig op de minder geslaagde exemplaren. Ik blijf met plezier kijken naar de mannen hier, die ook naarmate de leeftijd vordert, er strak en goed gekleed blijven uitzien.

Toen we na een lange ochtendzitting van ca. 60 km op een heel leuk strandje gingen lunchen, kon ik nog meer proefondervindelijk onderzoek doen. Ik zag goed gebruinde lijven, kleine zwembroekjes en weer die zonnebrillen. Ook de dames mochten er zijn overigens, het leek naast ons wel een fotoshoot voor de Elle of de Vogue, over de nieuwste bikinimode en hoe je de bovenstukjes op creatieve wijze zo over het bovenlijf kunt spannen dat je streeploos bruin wordt. 

De laatste 30 km gingen als een speer, met nog maar weinig klimmetjes en een gunstige wind. We wilden tot aan Muravera gaan, maar een paar kilometer daarvoor stond er een bordje langs de weg met 'Turismo Rurale'. Na een behoorlijk stuk klimmen, daarna een zandpad en nog weer een heel eind meedogenloos omhoog, doemde eindelijk Residenza Rio Molas op, een mooi gerenoveerde boerderij met grote kamers, terrrassen en een zwembad. Je kunt hier ook eten, met mama in de keuken en zoonlief in de bediening. Een geslaagd concept, dat ons deed besluiten om hier een rustdag in te lassen.

Wie weet gaan we morgen op zoek naar een mooi strand, maar het kan ook zomaar gebeuren dat we het niet verder brengen dan de rand van het zwembad. Deze fietsvakantie is in allerlei opzichten heel anders dan de reis van vorig jaar en dat voelt soms vreemd. Om beurten vertellen we elkaar dat we dit jaar geen topprestatie hoeven leveren en vandaag was dat niet eens meer nodig: het is vakantie, dus lui zijn is toegestaan!