Sevilla - Girona - 26 mei 2022 - dag 14 : Casa Rural los Parrales, Tranco - 65 km

Vandaag was het de mooiste etappe tot nu toe. Veel factoren droegen daartoe bij. We fietsten uiterst gezellig samen met Chris & Titia, het weer was perfect - zonnig, 25 graden, bijna windstil - de afschrikwekkende klim vlak buiten Cazorla die ons was voorgespiegeld bleek zodanig mee te vallen dat we hem zonder pauzes konden volbrengen en het landschap was spectaculair mooi.

Marja’s wat slappe gevoel van de laatste paar dagen verdween tijdens het proefklimmetje als sneeuw voor de zon. De rustdag en de café con leche na het ontbijt deden wonderen en ook het feit dat Titia dankzij haar elektrische ondersteuning vrolijk fluitend voor ons uit de berg op sjeesde kon de moraal  niet aantasten.

Al na 5 km kwamen we aan de voet van de Puerto de las Palomas, een pas van 1241 m hoogte. Het was nog heerlijk koel en er was flink wat schaduw. We lieten al snel de olijfboomgaarden van de laatste dagen onze hielen zien. Daarvoor in de plaats kwam een bosrijk berglandschap, met eiken, naaldbomen en cipressen. Eenmaal over de pas volgde de mooie afdaling naar Arroyo Frio, oftewel koude vallei. De voor Spaanse begrippen koele klimatologische omstandigheden maken de vallei tot een toeristische trekpleister met veel campings, hotels en resorts. Ondanks dat het Hemelvaartsdag was, viel het met de drukte heel erg mee. 

In de bergen boven de vallei ontspringt de Guadalquivir en zoals Just al had voorspeld, mochten we daar de rest van de dag stroomafwaarts langs blijven fietsen, dus het ging gemiddeld gesproken geleidelijk omlaag. We schoten overigens niet vreselijk op, want met zijn vieren zijn er veel meer onderbrekingen en er waren veel miradors waar we even van het uitzicht moesten genieten. Na 50 km kwamen we bij het Embalse de Tranco, een door meerdere riviertjes gevoed stuwmeer, dat zo vroeg in het jaar al een akelig lege indruk maakte. De eigenaar van ons hotel bevestigde wat ik ook al in de krant gelezen had: het is hier al een hele tijd veel te droog. Bij Tranco zelf ligt de stuwdam en we dachten daar ook ons hotel te vinden. Daar kwam het enige minpuntje van de dag - we moesten nog 4 km verder en 100 m omhoog. De beloning was zoet. Los Parrales is een  sfeervol oud hotel met een prachtig uitzicht over het stuwmeer en we hoefden geen stap meer te verzetten om een welverdiend biertje te bemachtigen en op het terras te genieten van een prima maaltijd. Omdat we morgen al voor achten op pad willen, worden er thermosflessen met thee en koffie voor ons klaargezet, kunnen we flesjes sap uit de wijnkoeling halen en ons vergrijpen aan een keur van zoetigheden. Wat een service!

Totaal 646 km en vandaag ruim 900 hoogtemeters.