USA 2015 - Dag 7, Fredericksburg, TX

Ze zeggen wel eens - en 'ze' zijn dan vooral de Texanen zelf - "everything's bigger in Texas". Dat geldt zeker voor de afstanden, man wat ligt alles hier ver uit elkaar. We hadden het natuurlijk wel globaal bekeken, maar toch weer onderschat hoe veel meer tijd je nodig hebt om van A naar B en vandaag naar C te komen als je niet uitsluitend met 130 over de snelweg jakkert. Na een reisdag van 8 uur hebben we de staat nog niet voor de helft doorkruist. We hebben het oorspronkelijke plan om naar Big Bend National Park door te reizen - in Europese termen was de geplande route equivalent aan een ronde door Frankrijk voorafgegaan door een bezoekje aan Kopenhagen - dus maar wat aangepast.

De trouwe Mustang (1 op 11, een kniesoor die daar op let als benzine 55 cent per liter kost), die er niet alleen stoer uitziet, maar heerlijk rijdt en prima stoelen heeft, bracht ons vandaag door mooi landelijk gebied. Aanvankelijk was het heel bosrijk, later meer open met grote stukken grasland met typisch Texaanse ranches. Dankzij de vele regen dit voorjaar, waar ze hier heel blij mee zijn na een paar jaar met grote droogte, is het overal fris groen. Toen we eenmaal de hoofdstad van Texas, Austin, waren gepasseerd, kwamen we in de 'Texas Hill Country' aan, waar flink wat wijn wordt geproduceerd.  Bovendien zijn we hier in de perzikhoofdstad van Texas aangeland. 
In Austin kwamen we al langs 'Lady Bird Lake'  en iets verderop ligt Johnson City, genoemd naar Lyndon B. Johnson zelf. De hele omgeving staat dus in het teken van LBJ en zijn first lady: geboortehuis, graf, ranch en een memorial park.

Veel van de bewoners van Fredericksburg zijn nazaten van Duitse emigré's die hier in de 19e eeuw naartoe zijn gekomen. Nog steeds is 1 op de 10 inwoners Duitstalig, maar   dat loopt wel hard terug. Op de straatnaambordjes van Main Street staat ook Hauptstrasse, er zijn flink wat Biergartens en een Rathskeller. Nadat een wetswijziging in 1994 dat mogelijk maakte, is er een stadsbrouwerij gekomen, waar tegelijkertijd een restaurant in wordt uitgebaat. Marja heeft er 'Oma's meat loaf' gekeurd en in orde bevonden, terwijl ik een flinke hamburger heb verorberd, samen met een pint 'Peace Pipe Pale Ale'. Niks mis mee.

Waarom zijn we hier terecht gekomen? Welnu, deze omgeving heet een paradijs voor fietsers te zijn en dat gaan we morgen dan ook uitproberen. We hadden in het maandblad van de Adventure Cycling Association een ronkend verslag gelezen over fietsen in deze streek en hebben de in dat artikel aangeprezen fietsenmaker annex -verhuur al gevonden, dus we zijn er helemaal klaar voor.