WT 16-17, 19 maart 2017 - Garden Cottage on Summer Street, Auckland, NZ

Het was vandaag perfect Aucklands nazomerweer - vrijwel onbewolkt, amper wind en een graad of 22. Om 10 uur werden we opgepikt door Harry & Cheryl in hun Lexus en na een tochtje door Auckland om bij de haven te komen waar hun motorjacht voor anker ligt, gingen we op pad. Vanuit West Harbour eerst door de baai en onder de grote brug door waarover een van de weinige snelwegen van Nieuw-Zeeland loopt, de M1. Ook vanaf deze brug kun je weer bungeejumpen - activiteiten die voor adrenalineproductie zorgen zijn immens populair in dit land. Vanwege het mooie weer was het op deze zondag razend druk in de baai en daardoor klotste het water als een gek ondanks dat het vrijwel windstil was. Harry liet ons onderweg nog even het enorme zeiljacht zien, dat hij samen met een Nederlandse expert aan het onderzoeken is in verband met een verzekeringsdispuut. Na ruim een uur varen kwamen we bij de vuurtoren van Rangitoto Island aan, waar we voor anker gingen voor de lekkere lunch die ze hadden meegebracht. 

Harry & Cheryl zijn een zeer avontuurlijk stel van midden in de zeventig, maar moeten noodgedwongen nu even kalm aan doen. Cheryl bleek in Bali knokkelkoorts (dengue) te hebben opgelopen, die een vrij ernstig verloop had, waardoor ze af en toe flauw viel. Een van die keren was ze ongelukkig gevallen en had ze bijna alle aanhechtingen in haar rechterschouder gescheurd. Dat moet eerst geopereerd worden voordat ze weer op reis kunnen. We schrokken wel een beetje van haar verhaal, want je wordt er niet erg voor gewaarschuwd, terwijl je het in alle tropische gebieden kunt oplopen, dus ook dadelijk in Fiji. In de meeste gevallen verloopt de ziekte overigens tamelijk onschuldig, maar als je het eenmaal een keer hebt gehad moet je erg uitkijken dat je het niet weer krijgt.

De tijd vloog voorbij tijdens alle discussies en verhalen - uiteenlopend van de onvermijdelijke Donald Trump en een uitleg over de politieke en educatieve systemen in NL en NZ tot alle reiservaringen die we konden delen. Ze waren onder andere in vier jaar met hun zeiljacht de wereld rond geweest en hadden tijdens die reis een tijdje in Kenia gewoond. Uiteindelijk werden we om een uur zeven weer afgezet in downtown Devonport en na een hapje bij de Vietnamees zitten we nu voor de laatste avond in onze garden cottage. Alles zit in de dozen, die ik morgenvroeg alleen nog even moet dichtplakken en dan zijn we klaar voor onze volgende bestemming.