WT 16-17, 21 maart 2017 - Musket Cove Island Resort, Malolo Lailai, Fiji

Vandaag ging alles van een leien dakje. Het is hier een uur vroeger dan in Nieuw-Zeeland - de zomertijd duurt op Fiji maar een paar maanden en is al voorbij - en we hebben dus een paar dagen het gevoel dat we 's morgens tijd over hebben. Aan het eind van de dag droomt vooral Marja alweer van het heerlijke bed terwijl het nog tamelijk vroeg is.

Na het ontbijt in het Gateway Hotel duurde het maar even voordat de bus kwam voorrijden om ons naar Denarau Harbour te rijden. Op deze plek moesten we inschepen op de Malolo Cat, die ons samen met zo'n 30 anderen naar Malolo Lailai vervoerde. Dat was een klein uur rustig varen over de diepblauwe oceaan langs allerlei eilanden en eilandjes. Dat rustig varen past goed in het beeld dat we tot nu toe van Fiji hebben gekregen; de mensen zijn vriendelijk en nemen overal ruim de tijd voor. Als westerling moet je dus wel in staat zijn om de knop om te draaien en je niet op te winden over het tempo waarin dingen gaan. Dat gaat ons lukken. Fiji maakt deel uit van het Gemenebest en iedereen spreekt uitstekend, zangerig Engels. Het landschap doet aan Indonesië denken (zonder rijstvelden), maar het is hier welvarender en schoner.

Het eilandje Malolo telt drie resorts die ruim zijn opgezet, waardoor het er bepaald niet druk lijkt te zijn. Het is nog laagseizoen, dus de bezettingsgraad zal ook wat lager zijn. De eerste stop was Plantation Island Resort, meer een bestemming voor gezinnen met kinderen. De nieuwe gasten werden verwelkomd met vrolijke muziek en gezang en kregen een halsketting omgehangen op de pier. Vijf minuten later viel ons eenzelfde ontvangst ten deel bij Musket Cove en tijdens de formaliteiten van het inchecken werden we getrakteerd op een verse kokosnoot en een koel handdoekje om ons te verfrissen. Onze 'garden bure' is een flinke bungalow met woonkamer, slaapkamer en ruime badkamer. Voor ons ligt eerst een grasveld, maar de baai ligt letterlijk op een steenworp afstand. Toen we gingen zwemmen, bleek deze wel erg ondiep te zijn, ook al was het hoogwater. Zelfs een paar honderd meter  uit de kust konden we nog steeds staan op de zanderige bodem. Morgen willen we snorkelen en dan moeten we wel op zoek naar een plek waar het water iets dieper is en waar we koraal kunnen vinden.

De dag ging verder voorbij met luieren, eten & drinken. De maaltijden zijn vrij bescheiden van maat, maar zijn prima klaargemaakt met heerlijk verse ingrediënten, die grotendeels op het eiland worden verbouwd. Zodra er mensen in het restaurant zijn, is er ook levende muziek - zowel Polynesische liedjes als Amerikaanse 
/Britse popklassiekers - op akoestische gitaren, soms een ukelele, en meerstemmig gezongen, past goed bij de tropische sfeer. Overdag is het een graad of 30, 's nachts 23 en met een verkoelend briesje van zee hebben we de airco misschien nauwelijks nodig.