WT 16-17, 22 maart 2017 - Musket Cove Island Resort, Malolo Lailai, Fiji

O, wat had ik me verheugd op Fiji! Tijdens kou en regen op de fiets, kijkend naar overstromingen en met mijn wollen sokken aan, droomde ik van een huisje aan het strand, helderblauw water en zon, zon, zon. 

Ons huisje is geweldig en de eerste nacht daar smaakt naar meer. Zou het Amerikaanse ontbijtbuffet net zo lekker zijn? Ja, dus. Alle favorieten lagen in restaurant Dick's Place uitgestald: vers fruit, pannenkoekjes, allerlei broodjes en cakes en je kon je eitjes er naar je eigen smaak laten klaarmaken. Als je dat allemaal wilt uitproberen en daarna van het internet gebruik wilt maken, is het zomaar half 11. Tijd om eens te kijken wat je allemaal kunt doen in een resort als dit. 

We begonnen met snorkelsets op te halen bij het huisje vlak bij de haven. Er gaan dagelijks bootjes naar wat verder weg gelegen riffen, maar ook vanaf de punt van het eiland kon je al prima snorkelen. Om warm te draaien voor het grotere werk gingen we daar eerst te water. Prachtig was dat weer. Koraal in de mooiste kleuren en daartussen zwemmen vissen in weer heel andere uitvoeringen dan in Indonesië en Australië. Ik verbaas me er iedere keer weer over dat ze zich niets aantrekken van die grote wezens die boven ze drijven. In hun ogen zijn wij toch wel te vergelijken met een forse haai, dunkt mij. 

Na het snorkelen wist Henk mij te verrassen. De baard en snor die hij nu al maanden laat staan, moesten er opeens af. De duikbril sluit door al dat haar niet goed af, wat zorgt voor sloten zeewater in neus en mond. Dus nu heb ik opeens een man met een heel smal bekkie en... het zoent een stuk lekkerder. 

De snorkeltour waar we ons vanmiddag voor hadden aangemeld, zou alleen worden afgelast bij regen, hadden de mannen van het activiteitencentrum ons verzekerd. Nu was het de hele ochtend al tamelijk bewolkt, maar regen? Tja, we zitten aan het einde van het regenseizoen, maar toch waren we een beetje sip toen we tijdens de lunch de eerste druppels zagen vallen. Gelukkig droogde het enigszins op, dus de Musket Cove 1 voer wel uit om ons met vier anderen een eindje verder op zee te brengen. En daar was het onderwaterspektakel alweer zo oogverblindend dat we ruim een uur in het water lagen, af en toe even boven water opduikend om elkaar te wijzen op donkerblauwe zeesterren, heldergroene koralen, enorme over de zeebodem kruipende rupsachtige beesten met waaiervormige tentakels en vissen in de meest woeste fluorescerende kleuren. Af en toe zwem je dwars door een hele school kleine visjes heen. 

Vanavond was het eten in het restaurant alweer erg lekker en de muziek maakt het allemaal erg gezellig. Nu bijna alle gasten naar hun huisjes zijn vertrokken, drinken de bandleden een glaasje kawa, een uit kokosmelk gestookte sterke drank waar ze luid van gaan giechelen. Het laatste nummer dat ze ten gehore brachten, was Purple Rain. Zou dat een voorspelling zijn voor het weer van morgen?