WT 16-17, 28 maart 2017 - North Boylston Street, Los Angeles, CA, USA

WT 16-17, 28 maart 2017 - North Boylston Street, Los Angeles, CA, USA

Dankzij het feit dat we gisteravond vrijwel om middernacht de datumgrens overstaken, duurt 28 maart bijna twee hele dagen, dus doen we gewoon een tweede verslagje van deze dag. 

De steekproefsgewijze 100%-controle waar Marja aan werd onderworpen bleek niet veel om het lijf te hebben; nadat ze was gefouilleerd door een vrouwelijke beambte werden er met een strookje absorberend papier monsters genomen van haar kleding en binnen in haar schoenen. Dat strookje ging daarna in een spectrometer, vermoedelijk om te controleren op drugs en/of explosieven, en dat was het alweer. 

Bijna tien uur vliegen is geen lolletje. Rond middernacht kregen we nog een warme maaltijd en daarna thee en koffie voordat de lichten uitgingen. Ik doe zo'n nacht hooguit een paar hazenslaapjes, Marja slaapt dankzij een temazepammetje wat beter, maar met een uur of vijf houdt dat ook wel op. We kwamen om 13 uur lokale tijd nog behoorlijk fit aan in Los Angeles en hebben ons welgemoed door het hele proces van immigration en border control heengesleept. Alle dozen waren keurig meegekomen en ook redelijk intact gebleven en behoefden tot onze verbazing helemaal geen verdere inspectie. 

Buiten de ontvangsthal was het een komen en gaan van 'Rental Car Shuttles', gratis pendelbusjes van Hertz, Avis en dergelijke. Die enorme autoverhuurbedrijven liggen op een paar km van het vliegveld en daar aangekomen mag je als toerist opnieuw in de rij om je auto af te halen. De dozen passen probleemloos in onze zilvergrijze Nissan Quest, maar het was inmiddels wel 4 uur geworden - en dus spitsuur. Vandaar dat het nog bijna twee uur duurde voordat we de minder dan 30 km naar downtown LA hadden afgelegd. Het is nog wel een beetje uitkijken op rustige wegen, maar rechts rijden went al weer snel.

Linda kwam net naar buiten toen ik de auto de oprit instuurde. Het is zeven maanden geleden dat we voor het laatst onze familie live hebben gezien, dus het was best bijzonder en ook geweldig leuk om Linda en Floor 9000 km van huis te ontmoeten. Er moet een hoop bijgekletst worden, maar het voelt al weer heel vertrouwd. Eerst lekker slapen en morgen samen op pad!