WT 16-17, 22 juni 2017 - Lawrence Campus, Princeton, NJ, USA

Na een redelijk slome start van de dag hebben we toch best een hoop gedaan. We hadden om elf uur afgesproken met Jan en hebben toen eerst buiten op een bankje in de schaduw gebeld met Opa Jan, die vandaag 85 is geworden. Loeki en Willem waren overdag langs geweest en voor het voorspelde noodweer aan weer teruggereden naar Groningen. Het gaat prima met Jan senior en het was gezellig om elkaar even te spreken, doen we over een paar weken live over!

Daarna vertrokken we per fiets heuvel op naar downtown Princeton, Jan voorop op zijn versnellingsloze basic fiets. Hij doet dat nog net zo als vroeger tegen de Amersfoortse berg op vanuit school, het lijkt geen inspanning te kosten. We waren op weg naar fietsenmakers om te informeren naar de beschikbaarheid van fietsdozen voor de terugweg. Nummer één had ze allemaal in de container gemikt, die die ochtend was geleegd door de vuilnisdienst, maar nummer twee had net een hele zwik nieuwe fietsen binnengekregen en die wilden best een paar dozen achterhouden. Mission accomplished.

Inmiddels was het alweer tijd voor de lunch, een voortreffelijk broodje met echte Spaanse ingrediënten bij Tapasrestaurant Despaña. Vandaar moesten we even bij Jan langs omdat hij momenteel oppast op een hondje van vrienden, Apollo. Apollo is een poedelachtige van een jaar of twaalf, die nodig een blokje om moest. Veel snuffelen, plassen en dralen later hadden we een mooi rondje door de wijk met al zijn prachtige vrijstaande huizen gemaakt en konden we op weg naar de hoofdactiviteit van de dag,  een bezoek aan 'Grounds for Sculpture' in het nabijgelegen Trenton, NJ. Dit is vooral een beeldentuin met meer dan 250 sculpturen van bekende Amerikaanse en internationale kunstenaars in een schitterend aangelegd park van ruim 14 ha. Het is opgericht door de beeldend kunstenaar en mecenas J. Seward Johnson (van Johnson & Johnson, farmaceutische en consumenten producten - bekendste merk is OB).

Omdat het hier net als in Nederland ruim 30 graden was, hebben we niet alles bekeken. Van sommige abstracte dingen, meestal met een hoogdravende naam, vraag je je af wat er nou zo bijzonder aan is, maar over het algemeen vonden we de gevarieerde collectie zeer de moeite waard en bij sommige realistische werken moest je redelijk dichtbij komen om te zien of het echt was of toch een kunstwerk.

Om 6 uur vanavond stond de zomerbarbecue van de geschiedenisfaculteit op het programma, in het fraaie wooncomplex Lakeside, waar Jan zelf ook een jaartje heeft gewoond en veel van zijn collega's nog steeds wonen. Wij waren ook van harte welkom en naast het fenomeen beer & burgers hebben we kennisgemaakt met Jan zijn vriendenkring. Veel van zijn studiegenoten van tussen de 25 en 30 jaar hebben al een gezin en Marja heeft uitgebreid gepraat mt Alissa, aanstaande moeder van een tweeling. Het is wel opvallend dat de samenstelling van deze groep heel anders is dan die van mijn collega's toen we destijds in Pittsburgh waren. De historici zijn vooral Amerikanen en Europeanen aangevuld met een paar mensen uit India, terwijl mijn collega beta-wetenschappers destijds voor het merendeel uit China en Korea afkomstig waren. Een verschil tussen de Arts en de Sciences dat ook vandaag de dag nog bestaat.