16 juni 2023 - Bridgen in Spanje - dag 5 - Hotel Bringué, El Serrat, Andorra

Het eten was gisteravond alleszins redelijk, maar niet heel sfeervol. Door het open raam bulderde de beek langs (80 dB, mat ik later met de app op mijn telefoon) en verderop in het restaurant was een zeker even luide receptie gaande, die gelukkig wel wat kalmeerde toen het buffet voor die groep werd geopend. Ook al was het later op de avond nogal warm op de kamer, met het raam open slapen was er dus niet bij. De driedubbele beglazing die ‘s winters ook de kou buiten houdt, zorgde ervoor dat je alleen nog een zacht geruis hoorde.

Na het prima ontbijtbuffet zijn we vanmorgen met de auto omhoog gereden naar het skigebied Ordina Arcadis. Deze prachtige beklimming (vanuit het dal ongeveer 25 km à bijna 7 procent gemiddeld) is populair onder wielrenners en heeft al drie keer als aankomstplaats van een etappe in de Tour de France gediend. Hoewel een aanlokkelijke uitdaging, wilde ik dat mijn knieprothese en de rest van mijn lijf nog niet aandoen. In plaats daarvan kozen we voor een niet al te lange, maar redelijk pittige wandeling naar de Estanys de Tristaina, drie meertjes op ruim 2300 m hoogte, omgeven door bergtoppen met hier en daar nog resten sneeuw. De Pyreneeën zijn schitterend groen, de uitzichten fenomenaal. De azalea’s bloeien helaas nog niet, maar voor de liefhebbers van bloemetjes is er van alles te zien in het late voorjaar. 

Het middagprogramma bestond uit een bezoek aan het plaatsje Ordino (18 km richting dal). Hoewel de grote appartementencomplexen ook hier de overhand krijgen, hebben ze in het oude centrum de historische bebouwing op een fraaie manier geïntegreerd in nieuwe stukken. Het is hier goddelijk weer, zonnig en een graad of 25, dus zeer geschikt voor een uitgebreide lunch op het terras van hotel-restaurant La Coma. We lieten ons verleiden tot het hele Menu Primavera dat, op het tweede voorgerecht na, uit de kunst was. Op het oog leek er niks mis met aspergepuntjes met een gepocheerd ei, uitgebakken spekreepjes en mini-croutons, maar de kok had het in zijn hoofd gehaald om de asperges te mishandelen door ze in te leggen in azijn. Bij Marja ben je dan echt volledig aan het verkeerde adres en ik vond het ook niet geweldig. De rest van de gerechten maakte deze uitglijder weer helemaal goed. 

Vervolgens konden we lekker uitbuiken bij het laatste deel van de halve finale van het Open EK. Dat was weer razend spannend. Agnes, Wubbo, Berend & Joris hadden een aardige voorsprong genomen die ze in het derde kwart ietwat ongelukkig moesten prijsgeven. De laatste 14 spellen toonden twee gezichten. Eerst liepen de good guys weer flink uit, maar daarna sloeg het noodlot toe. Trouwe bloglezer en fanatieke bridgevolger Just vatte het als volgt samen: ‘Altijd weer die k…. slems, maar ze hebben heroïsch gestreden, ik heb genoten.’ Zo is het precies.

Veel mensen zullen bij de naam Andorra niet veel verder komen dan: dwergstaatje in de Pyreneeën, oh ja, je kunt er skiën en is het niet een soort van belastingparadijs? Dat alles klopt grotendeels; Andorra is slechts 468 vierkante km groot, maar het skiseizoen staat wel een beetje onder druk door de opwarming van het klimaat en, hoewel formeel geen belastingparadijs meer, is de BTW slechts 4,5%, betaal je nooit meer dan 10% inkomstenbelasting, kent het land geen vermogensbelasting en kost een liter Euro 95 slechts €1,40. Met deze beperkte informatie doe je de rijke geschiedenis van het land echter schromelijk tekort. Volgens de overlevering heeft Karel de Grote aan het begin van de 9e eeuw de graafschap Andorra gesticht als dank voor de hulp van de plaatselijke bevolking in de strijd tegen de Moren. Hij deed dat op meer plekken, maar van deze zogenoemde Spaanse marken is alleen Andorra als onafhankelijke staat overgebleven. Gedurende de Middeleeuwen werd er flink om de heerschappij gestreden door Catalaanse bisschoppen en Franse graven. Laat in de 13e eeuw werd besloten dat beide partijen samen zouden waken over de soevereiniteit van het landje en in grote lijnen is dat vandaag de dag nog steeds zo. Sinds 1993 is Andorra officieel onafhankelijk en is de praktische bemoeienis van Spanje & Frankrijk vrijwel nihil geworden. Wie meer wil weten zoekt het zelf maar op, of maakt een afspraak met onze Jan voor een biertje op een terras in Utrecht.

Morgen gaan we ons melden aan de Costa Dorada.