21 augustus 2023 - Denemarken - dag 4 - Refugiet, Krakær

Vanochtend vroeg was het wat bewolkt en nog vrij koel, dus we konden rustig aan doen. Volgens de informatiemap van het huisje was er een bakker op een km of 6 afstand, Simons Brød. Die vonden we vrij vlot, maar helaas pas op donderdag weer open…. Dan maar naar Mols Super, een wat scharrig supermarktje aan de kustweg. Die was wel open en had bovendien heerlijke versgebakken broodjes.

Na het ontbijt was de zon goed doorgebroken en werd het tijd voor de volgende verkenning van de omgeving op de fiets. Het was ons gisteren al opgevallen dat de binnenweggetjes hier vaak onverhard zijn - of dat zonder verdere aankondiging vooraf worden, terwijl ze je eerst hebben gelokt met mooi glad asfalt. Marja’s hippe nieuwe hybride-fiets heeft brede banden met flink wat profiel, dus die zit daar niet zo mee. Mijn racefiets heeft ook wel iets bredere banden dan die nerveuze tubes van vroeger, maar ik heb minder goede herinneringen aan de paar gravelavonturen op mijn vorige racefiets: lekke banden, keertje over de kop geslagen omdat de derailleur in het achterwiel kwam, van dat soort dingen. Omdat de grotere wegen soms best druk zijn en lang niet altijd een fietspad ernaast hebben, hebben we het vandaag toch maar geprobeerd en het ging prima. 

Het plan was eenvoudig: eerst naar de kust fietsen (Kattegat), en dan langs de zee naar het zuiden afzakken en ergens onderweg een leuk strandje zoeken om te zwemmen. Het landschap is erg fraai, een mengsel van stukjes bos en glooiend agrarisch gebied. De kust bleek daarentegen niet heel spannend, geen krijtrotsen, geen duinen en weinig (zand)strand. Ze liet zich nog het best karakteriseren als de plek waar het land ophield en het water begon ;). Op plaatsen waar wel een beetje strand te vinden was waren er flinke campings of waren de opgangen naar het strand privé-terrein. Gelukkig kwamen we na een km of 40 weer bij Elsegårde Strand, het zwemplekje van eergisteren. Bijna verlaten, wel een strookje ‘duin’, begroeid met helmgras en roze en witte Rosa rugosa met enorme oranje rozenbottels. Het water was nog net zo fris, maar na het zwemmen konden we lekker in de zon opdrogen voor het laatste stukje fietsen.

Eenmaal terug was het nog warm genoeg om op het eigen terras op BBO te kijken naar de strijd om de Bermuda Bowl, die gisteren is begonnen. Na een heerlijke pasta bolognese di Marja met een glaasje rosé rest nog dit verslag en als dat af is, gaan we ‘de Slimste Mens’ even terugkijken. Saai? Misschien wel, maar wij vinden het heerlijk zo.