23 augustus 2023 - Denemarken - dag 6 - Refugiet, Krakær

Na de fietsloze dag van gisteren stond er vandaag weer een tochtje op het programma. Het was geen strandweer, zelfs redelijk fris en tamelijk bewolkt, maar het zou de hele dag droog blijven. We waren vanmorgen wat sloom, omdat we aan het begin van de nacht uit de slaap werden gehouden door de wasmachine die we eerder op de avond hadden aangezet. Aanvankelijk waren we vol lof over dit apparaat. Met een beetje kunst- en vliegwerk hadden we de Deense kreten op de display van deze hypermoderne Samsung doorgrond. De machine zou niet alleen de was doen, maar vervolgens de kleren ook kastdroog afleveren. Alles moet tegenwoordig wel ‘eco’ en dat betekent ellenlange programma’s, bijna 6 uur in totaal… Het vakantiehuis is van hout en op zich uitstekend geïsoleerd, maar tegen het lawaai van een centrifugerende wasmachine op een houten vloer was het enkele wandje tussen dat ding en onze slaapkamer niet opgewassen. Toen het wasprogramma om een uur of half een eindelijk klaar was, hebben we het drogen maar even uitgesteld tot vanmorgen.

Na een stevig ontbijt waren we om een uur of 11 klaar voor de fietstocht. Langs de westkant van de baai naar het zuiden bevindt zich een schiereiland dat die naam echt verdient. Op het smalste punt is de afstand tussen de beide baaien slechts een paar honderd meter breed. Als je daar voorbij bent kun je linksom of rechtsom naar de voornaamste toeristische bestemming, de Sletterhage Fyr, oftewel de vuurtoren. Wij kozen ervoor om linksom te gaan, want dat was (tegen)windtechnisch het handigst. Op zeker moment liep er vanaf de hoofdroute een asfaltweggetje naar links, dat volgens Google Maps verderop zou veranderen in een fietspad, dachten we. We kwamen er gaandeweg achter dat het groene stippellijntje voorbij de parkeerplaats weliswaar een bestaand pad was, maar een fietspad, nou nee. Eerst veranderde het asfalt in een grindweg, daarna in een karrenspoor en na een pittig klimmetje bleef er één hobbelig spoor vol met boomwortels over dat wellicht nog net met een mountainbike te bedwingen was. We hebben doorgezet tot we bij een uitkijkpunt vlak bij zee kwamen. Van daaraf kon je goed zien wat ons daarna nog te wachten stond; met lichte tegenzin hebben we toen toch maar rechtsomkeert gemaakt.

De vuurtoren is op zich niet heel bijzonder, maar de plek heeft een bewogen geschiedenis. Er zijn verdedigingswerken te vinden die de Duitse bezetters in WO II hebben aangelegd, omdat ze bang waren dat de geallieerden ook via Jutland wilden oprukken. Verder heeft de het gebied bekendheid gekregen omdat de lokale mythen en een aantal geografische namen een voorname rol spelen in de meesterwerken van J.R.R. Tolkien. Tolkien was dermate gefascineerd door de vroege geschiedenis van Jutland en de Noordse mythologie, dat hij Deens, Oud-Jutlands en Oud-Noors heeft geleerd om de teksten uit die tijd te kunnen doorgronden. Vanaf de plek van de vuurtoren kun je naar het zuiden het eiland Samsø zien, een van de belangrijkste plaatsen van waaruit de Vikingen met hun drakenboten op expeditie gingen. Daar is ook één van de beroemdste sagen ontstaan, die van Hervor. Een fascinerend verhaal, dat ik hier natuurlijk niet kwijt kan, maar voor de liefhebbers bijgaand de link van een video over dit onderwerp:

https://www.syddjurs.dk/da/kultur-og-fritid/kunst-og-kultur/tolkien-i-syddjurs/sletterhage/

Nadat we onze broodjes hadden opgepeuzeld en een drankje hadden gehaald bij het kraampje op de parkeerplaats, gingen we met de wind in de rug weer naar het noorden. Rustige weggetjes, mooie vergezichten en voortdurend prima asfalt. Wellicht werd ik hierdoor wat overmoedig en verzon ik op het laatst een doorsteekje dat er op de kaart heel onschuldig uitzag, maar in praktijk een moordend stuk onverhard was. Vanmorgen toen we nog fris waren, vonden we dat avontuurlijk, maar aan het eind van de rit waren we een stuk minder enthousiast. Marja mompelde zelfs iets als: ‘Zometeen lig ik daar, net als Anna in Spanje, met een gebroken sleutelbeen naast mijn fiets’. Gelukkig kwam het allemaal op zijn pootjes terecht en konden we op tijd aanschuiven voor de clash tussen Nederland en ‘Zwitserland’ op BBO, die voor onze jongens helaas wat minder voorspoedig verliep.