23 juni 2023 - Bridgen in Spanje - dag 12 - Villa Tsjani, L’Ametlla de Mar

De dag begon zoals vaker deze week: wie het eerste wakker is, zet thee en begint met het schoonmaken en snijden van heel veel fruit voor bij het ontbijt en daarna gaat meestal Albert met de fiets naar de Eurospar voor vers brood. Dit keer was Astrid ook meegegaan en Henk en ik waren net klaar met tafel dekken toen we buiten paniekerige geluiden hoorden. Grote schrik: Albert was gevallen met de fiets, op zijn achterhoofd en rug. Dat zag er in eerste instantie niet goed uit: hij had een wondje op zijn hoofd, was misselijk, had het erg warm en zijn anders zo blozend-bruine gezicht trok helemaal wit weg. Albert zelf wilde eigenlijk niet naar een dokter, maar liet zich toch overhalen. Dus werd Jeroen gebeld en korte tijd later zat Albert met Astrid, Jeroen en Henk in de wachtkamer van de plaatselijke huisarts. Toen die echter maar niet terugkwam van zijn patiëntenronde door het dorp en Albert weer wat kleur en praatjes kreeg, hielden ze het voor gezien en stonden ze al snel weer hier. In de loop van de dag knapte Albert steeds meer op en toen hij ook nog eens al zijn puzzels, van de NRC en de Woordle, foutloos had opgelost, namen de zorgen wat af.

Henk en ik hebben aan het eind van de ochtend de laatste kans gepakt om in zee te gaan zwemmen en dat was heerlijk. Van een flink stuk zwemmen en ronddobberen in dat nog koele, helderblauwe water word ik altijd erg gelukkig. Daarna lunchten we bij ons huisje: een fantastische gevulde omelet van Astrid’s hand, waarbij zij en passant alle restjes uit de koelkast heeft opgemaakt. Daarna weer luieren aan het zwembad, nog een laatste wasje draaien en ophangen, zo kom je de dag wel door. Albert en Henk hadden nog wel zin in de middagsessie van het bridgen, terwijl wij dames nog even aan de teint werkten en alvast wat spullen bij elkaar zochten voor het vertrek van morgen. 

Op Villa Familia stond iedereen al klaar voor de groepsfoto, een werkje voor Henk, met de zelfontspanner. We aten Thaise kip van Marijke, met salade, heel lekker, en toen was het tijd voor de allerlaatste bridgesessie. Ik speelde met Henk, Astrid en Albert deden dezelfde clinic over tegenspelen als wij gisteren. Met een mooie tweede plaats sloten we de week af. Dat was voor een groot deel te danken aan een van de laatste spellen: Letta en Jeroen boden tot 6 harten, gedoubleerd door Henk en van een redoublet voorzien door een altijd optimistische Jeroen. Het spel ging twee down en dat waren 1000 punten voor ons.

Tijd om afscheid te nemen! Van Jeroen, Jan Willem en Tim, de organisatoren en experts, en van de verdere groep. Zoals eerder gezegd: dit gaan we niet weer doen, maar we hebben ook plezier gehad en leuk gebridged. Thuis in ons huisje dronken we nog een glaasje en keken we naar het vuurwerk dat aan de lopende band de lucht in ging. Waarvoor? Het was San Juanfeest, midzomernacht op zijn Spaans en dat zorgde tot diep in de nacht voor veel vrolijkheid, bij onder anderen onze buren. Maar na alle beroering en activiteiten van deze dag kostte het geen enkele moeite om in slaap te vallen.