Corona Volente 2 - 12 september 2021 - Scanno, Italië

Er heerst in deze streken ‘s nachts een weldadige stilte en het koelt ook nog eens lekker af, dus we worden ‘s morgens best laat wakker. Na het ontbijt hebben we eerst wat rondgelummeld, vervolgens de plannen voor de laatste tweeënhalve week van onze vakantie vormgegeven en toen was het al weer lunchtijd.

Scanno heeft ook een klein skigebied (10 km piste) en we hoopten dat de stoeltjeslift naar de berg in het zomerseizoen in de weekenden zou werken, zodat we helemaal boven een stuk konden gaan wandelen. Het dalstation zit aan de rand van het dorp, dus daar zijn we eerst heen gelopen. Het was razend druk op de parkeerplaats bij het dalstation, maar de lift was helaas niet in gebruik. Het zag er zelfs naar uit dat ook dit skigebied (net als bij Gap) slachtoffer is geworden van de opwarming van onze planeet, maar daar hebben we op het internet geen bevestiging van kunnen vinden.

Iets hogerop begon er wel een officiële wandelroute, dus een echt probleem was dat niet. Aanvankelijk liep de route over een rotsig pad langs een droogstaande beek en na een tijdje kwamen we bij het middenstation van de stoeltjeslift en de onderkant van een van de pistes. Wandelroute 3 zou ons uiteindelijk helemaal boven hebben gebracht, maar na een tijdje werd het wel erg steil en héél stil. We zijn toen toch maar omgekeerd en via een andere route vlak onder het middenstation met een boogje teruggelopen naar Scanno. Eenmaal uit het bos hadden we een prachtig uitzicht, zowel op Scanno zelf als op de pas naar het zuiden, die we mogelijk nog met de fiets gaan proberen te beklimmen.

We hadden beneden op de parkeerplaats nog een informatieportaal bestudeerd met allerlei wetenswaardigheden over de bruine beer, o.a. met tekeningen van de pootafdrukken en de vorm van hun uitwerpselen. Nog op de piste, op een modderig stukje, kwamen de oude woudlopers glijsporen tegen van de poten van een flink dier met klauwen en daar vlak naast een verse bolus die ook sterk deed denken aan de plaatjes op de infoborden….

Terug in het dorp was het gezellig druk met dagjesmensen en de winkels waren bijna allemaal open. Bij de gelateria moesten we een nummertje trekken, niet omdat er hordes mensen voor stonden, maar omdat er maar een paar tegelijk naar binnen mochten. In Italië wordt de mondkapjesplicht in winkels en restaurants (voordat je gaat zitten) prima nageleefd. Veel mensen lopen op straat ook nog met het kapje op en we zagen gisteren zelfs racefietsers die er een droegen. Dat laatste lijkt me wel erg lastig als je amechtig hijgend een steile klim doet. Formeel moet je ook 2 meter afstand houden, maar daar houdt niemand zich nog aan. We zagen net op het RTL- nieuws dat de meeste maatregelen in Nederland er per 25 september a.s. af gaan. Een aantrekkelijk vooruitzicht en dan maar hopen dat dat allemaal goed gaat.