Corona Volente 2 - 16 september 2021 - Casa Orti, Grottammare, Italië

Van het hooggebergte was het vandaag nog geen twee uur rijden tot de Adriatische kust en daarna, mede dankzij een flinke file, nog een klein uur naar onze nieuwe bestemming, Grottammare in de Marche. In formele zin zijn we aan de terugweg begonnen, want we zitten hemelsbreed nu net iets dichter bij huis dan in Scanno. Vanmorgen om kwart voor tien stonden de spullen klaar en was al het gescheiden afval (plastic & blik, papier, karton en verpakkingen op basis van karton, glas, organisch en wat er dan nog overblijft; het is even puzzelen) afgevoerd naar het verzamelpunt bij de toeristenparkeerplaats  en toen heb ik de Volvo opgehaald. Dat is best wel spannend in Scanno, want veel van de  steile straten hebben in het midden een smal stukje gewone weg en aan de beide buitenkanten trappen met soms flink hoge treden. Keren is vaak onmogelijk, dus dan moet je achteruit weer omlaag.

Na de smalle weg het dal uit was het eigenlijk alleen nog maar Autostrada. Het is werkelijk ongelooflijk op hoeveel plaatsen er wegwerkzaamheden zijn, maar op die ene file na schoot het toch best lekker op. Je mag officieel niet harder dan 60 km/u bij die wegwerkzaamheden; mocht je het in je hoofd halen om je daar ook daadwerkelijk aan te houden dan veroorzaak je heel veel irritatie en bumperkleefgedrag. Het landschap veranderde razendsnel toen we de bergen achter ons lieten; nog wel heuvelachtig, maar opeens weer veel parasoldennen, cipressen, oleanders, olijfbomen en wijngaarden. Het is hier ook veel bewoonder, vooral vlak langs de kust.

We werden tussen 12 en 3 uur verwacht bij Casa Orti, omdat dan het bijbehorende en naastgelegen restaurant open is, Trattoria degli Orti. Onze contactpersoon Emanuele schrok wel even toen we al tegen enen verschenen, want het werd net lekker druk in de trattoria en hij deed samen met zijn oude vader (alweer zo’n redelijk kwieke tachtiger) de bediening. Toen we aangaven dat we eerst wel even wilden lunchen was hij dan ook zichtbaar opgelucht en griste snel het bordje ‘Riservato’ van het tafeltje met het mooiste uitzicht.  Het eten was weer prima; zoals wij het ervaren moet je in Italië bijna je best doen om ergens terecht te komen waar het niet lekker is.

Onze studio zit in een vrijwel nieuw gebouw, alles strak en modern en licht, airco en met een ruim balkon. Een enorm verschil met de vorige twee adressen, maar prima.

Omdat we zo mooi op tijd waren hebben we nog even de zwemkleren aangetrokken en het lokale strand verkend. We zitten 50 m van zee, maar om daar te komen moet je helaas wel een drukke verkeersweg over en een tunneltje onder de spoorlijn door en dan ben je bij het populaire fietspad dat over een lengte van een kleine 20 km langs zee loopt. 

Recht voor de deur geen strand, maar een paar honderd meter naar rechts kom je bij de door palmbomen omzoomde promenade van Grottammare en een rustig zandstrand. Perfecte condities, niet heel zonnig, maar wel een graad of 28 en het zeewater was naar schatting 25 graden.

Morgen maar eens op verkenning; we zitten vlak bij een paar plekken die we volgens enkele van onze lezers zeker moeten bezoeken.