Corona Volente 2 - 20 augustus 2021 - La Montagne, Frankrijk

We zijn weer op een buitengewoon prachtig plekje aangekomen. Gisteravond riepen we al oh en ah bij het uitzicht en vannacht waren het met name de weldadige stilte en de intense duisternis  die gelukkig maakten. De enige geluiden kwamen van de krekels en van het af en toe briesen van de twee paarden in de wei onder onze gîte. We schoven dus na een goede nachtrust uitgerust aan voor het ontbijt op het balkon, met alweer die majestueuze bergen voor onze neus. En mooi weer! Voordat we daarvan echt konden gaan genieten, moesten er eerst boodschappen gedaan worden voor een aantal dagen, zodat we, zeker als het aan mij ligt, verder geen tijd hoeven te verdoen aan zoekend rondjes lopen door een ijskoude supermarkt, waar ze alles heel anders uitstallen dan in de AH aan de Brugstraat thuis.

Eerst kregen we nog een rondleiding van Nathalie, de Belgische eigenaresse van het complex, langs het zwembad(je) en de jeu-de-boulesbaan. En passant vertelde ze dat ze hier drie jaar geleden was gekomen met haar man Pablito en dat ze toen flink moesten verbouwen om het hoofdgebouw en de huisjes voor de verhuur bewoonbaar te maken. Dat laatste is deels gelukt, maar dit avontuur als uit het programma ‘Ik vertrek’ betekende wel het einde van hun 33-jarige huwelijk - ja, ze zijn in hetzelfde jaar getrouwd als wij. Pablito woont nu in Gap en Nathalie met haar nieuwe vriend in La Montagne. Nog een reden voor ons om geen huisje in het buitenland aan te schaffen…

Toen de boodschappenbuit binnen was en de lunch inclusief een half tukje, alweer op het balkon, achter de kiezen, zijn we in de auto gestapt om te gaan zwemmen in het Lac de Serre Ponçon. Door de bochtige wegen en een onverklaarbare déviation kwamen we daar pas tegen vieren aan en waren er intussen al heel wat andere mensen op hetzelfde idee gekomen, met als gevolg overvolle parkeerplaatsen en drukke strandjes. Door iets verder door te lopen dan die andere mensen, vonden we gelukkig nog een rustig stukje stenig strand aan het prachtige azuurblauwe water. Het was inmiddels rond de 30 graden geworden, een heerlijke temperatuur om wat te lezen, een stukje te zwemmen en op te drogen aan de kant.

Nu zitten we alweer op het balkon, na een lekker maaltje van Franse worstjes, gegrilde broccoli met green-goddess-basilicumdressing - ja, ze bedenken wat in de Delicious - en een frisse gemengde salade. Life is good, verzuchtten we zonet. En we zijn lekker lui, dus die wandeling omhoog om de zon achter de bergen te zien zakken, bewaren we voor morgen.