Corona Volente 2 - 22 augustus 2021 - La Montagne, Frankrijk

Het stoere plan voor vandaag was: vroeg opstaan en een flink stuk gaan fietsen zolang het nog koel was, om oververhitting zoals gisteren te voorkomen. Het opstaan lukte nog wel, maar we hadden beiden wat buikklachten, dus rustig aan. Om 10 uur stonden we bij de bakker en zijn we, gewapend met zoete broodjes voor de energie, op pad gegaan. Dat pad ging wel gelijk fors omhoog! En het bleef ook lang stijgen: iedere keer als we de bocht om waren, kronkelde de weg weer verder naar boven. Maar het ging goed, want het was inderdaad nog heerlijk koel en de benen en de buiken werkten mee. Het landschap was weer op en top Frans: velden vol zonnebloemen, groene weggetjes, kleine plaatsjes en overal in de bermen zag je knalblauwe distels en lila chicorei. We kruisten het Canal de Drac, waar heel veel sportieve Fransen hun zondagse wandeling, hardlooprondje of mountainbikeparcours afwerkten. Racefietsers zoals wij waren er ook genoeg op pad: meest jonge mannen in snelle pakjes, die ons steevast keihard voorbijrijden. Niet erg, maar we vonden het stiekem toch leuk dat we dichtbij het Canal een in het geel geklede grijsaard konden inhalen.

Bij het Lac de Pelleautier aangekomen wilden we een andere weg terug nemen, via Les Ferrières, wat na twee pogingen lukte. Als je dan over zo’n wonderschoon weggetje rijdt, met bijna geen verkeer en door dat prachtige boerenland, weet je weer waarom Frankrijk een uniek fietsland is. Op het laatste rechte stuk terug naar de auto zijn we nog gestopt bij een oude telefooncel die is omgedoopt tot minibibliotheek. Dat deed ons terugdenken aan de tijd dat we, op fiets- of kampeervakantie in Frankrijk, om de zoveel dagen zo’n telefooncel opzochten om naar huis te bellen, een handvol centimes en franken paraat. Ik moest ook denken aan de vele keren dat ik tijdens onze wereldreis in die boekenkastjes rondneusde en aan de geweldige boeken ik toen heb gelezen door op goed geluk iets mee te nemen. In de collectie Livres Voyageurs vond ik zowaar één Nederlands boek, ‘De Kus’ van Jan Wolkers. Omdat ook hier natuurlijk het ruilprincipe geldt, heb ik nadat we de auto hadden opgehaald, mijn net uitgelezen boek ‘Het zwijgen van Maria Zachea’ van Judith Koelemeijer, in de telefooncel gezet. Wie weet maak ik  een landgenoot er nog blij mee.

Het balkon van Gîte La Montagne was na thuiskomst de plek voor een late lunch, het bijbruinen van voeten en bovenbenen, voor uitgebreid lezen en uitkijken over de bergen, dus deze zondag was na het bescheiden fietstochtje (28 km, 480 hm) vooral erg lui, heerlijk!