Costa Rica 2019, 12 december - Hotel Los Mangos, Montezuma

Vandaag was grotendeels een reisdag, van Tamarindo naar Montezuma, in het uiterste zuiden van het schiereiland Nicoya. Het tweede thema van vandaag was de beroemde televisieserie ‘Breaking Bad’. Dat begon al heel vroeg vanmorgen toen ik even op Teletekst keek en zag dat de politie min of meer per ongeluk een bestelbusje met voor 10.000.000 € aan MDMA had aangehouden. Daarna zouden we gaan ontbijten bij café Breaking Bread (zie foto), maar omdat ik per se pannenkoeken wilde moesten we een nieuwe plek opzoeken. Onmiddellijk kwam er een groep gieren om ons heen cirkelen, net als in de woestijn van Arizona, best enge vogels. Toen we ten slotte vanmiddag in Paquera gingen lunchen, deden we dat uiteraard bij het zusterconcern van Pollos Hermanos, Pollolandia (gezien het logo Pollas Hermanas, oftewel de gezusters kip), met Mexicaanse muziek op de achtergrond.

Omdat je met de auto lang niet zo gemakkelijk even stopt als wanneer je op de fiets bent, maken we (te) weinig foto’s als we onderweg zijn. We zullen in de laatste tien dagen proberen dat weer wat vaker te gaan doen, om zo nog een wat beter beeld van het land te geven.

De reis verliep vandaag geheel zonder problemen. We hadden de route weliswaar in Waze geladen, maar hadden het ook zonder afgekund. Over het grootste deel van het parkoers was de weg prima, maar niet lang nadat Marja achter het stuur had plaatsgenomen hield het asfalt op en kwamen we in 25 km wegwerkzaamheden terecht. Ze pakken hier alle bruggen, viaducten en andere kunstwerken gelijktijdig aan, waardoor je overal wegversmallingen hebt en bovendien rijden er zware vrachtwagens met grond en stenen af en aan. Marja bracht het er overigens prima af, maar het was wel geduld hebben en zorgvuldig de ergste gaten en kuilen vermijden. Voorbij Paquera ligt al een prachtige nieuwe asfaltweg, wel een soort van achtbaan met heel veel hellingen en bochten. Over een paar jaar ziet dat tussenstuk er net zo uit. 

Montezuma is juist dankzij die slechte verbinding nog steeds een slaperig vissersdorpje  zonder hoge gebouwen, met een handvol kleine stranden en tamelijk basic voorzieningen. Misschien is het dus helemaal niet zo’n goed idee om de bereikbaarheid te verbeteren. Volgens mij zijn er nog geen plannen voor de laatste kilometers wasbord tussen Cobana en hier, die ervoor zorgen dat je vullingen eruit rammelen als je niet oplet. We hebben vanmiddag het dorpje al even te voet verkend en vanavond een fantastisch plateau met zeevruchten verorberd bij Soda Tipico Las Palmeras. Morgen gaan we een wat serieuzere wandeling doen, vooralsnog zonder gids.