Costa Rica 2019, 16 december - Cabinas Capulin & Farm, Santa Elena

Wat een geweldige beslissing om toch nog een paar dagen terug te gaan naar de bergen! Het beeld dat was blijven hangen van die totaal verregende dagen in Arenal, hemelsbreed nog geen 25 km hier vandaan, maar wel een paar uur rijden, is al helemaal bijgesteld. We hadden schitterend weer vandaag, grotendeels zonnig en heerlijk koel. 16 december is sowieso een bijzondere dag voor ons - vandaag 36 jaar verkering! Na 2016 pas de tweede keer dat we dat in het buitenland vieren.

Vanmorgen zaten we vroeg aan het ontbijt, omdat we om kwart over negen in Reserva Santa Elena moesten zijn voor de excursie door de cloud forest. Er zijn hier twee van die officiële wolkenwouden en daarnaast kun je de jungle ook weer bewonderen met behulp van boomtoppaden, een cabinebaan, een tokkelbaan of een kilometerslange zip-line. Wij kozen voor de wat meer bedaagde optie van voetpad met gids. In ons groepje zaten nog twee mensen, uit Seoul in Zuid-Korea, en de zeer ervaren gids van deze dag heette Jonathan. Hij was verkouden en dat deed mij onmiddellijk denken aan een van mijn eerste Spaanse lessen: ‘Yo tengo catarro’. Het hogere doel van dit park is niet zo zeer om de toeristen zo veel mogelijk wild te tonen (er wordt dus niet bijgevoerd), maar om een zo goed mogelijk beeld te geven van hoe het in de natuur echt toegaat. 

De Reserva is eigendom van de middelbare school van Monteverde en ieder jaar worden er tientallen leerlingen ingezet voor het verwerken van alle gegevens die worden geregistreerd met behulp van camera’s met bewegingssensoren en andere meetinstrumenten. Het was dan ook een zeer boeiende en educatieve excursie, waarvoor helaas de  woorden van mijn oud-collega Bert Klarenbeek zeer toepasselijk zijn: ‘Da’s zo mooi van deze leeftijd; ik leer elke dag wel wat nieuws en ik ben het de volgende ochtend gewoon weer vergeten..’   Toch maar een paar weetjes noteren dan: Er valt hier zo’n vier meter regen per jaar, maar verreweg de meeste nattigheid wordt verzorgd doordat het gebied vrijwel voortdurend in de wolken zit die vanaf de Caribbean tegen de helling worden opgestuurd. De cloud forest bevindt zich boven 1400 m hoogte en dat geeft weer een heel eigen flora en fauna, met heel veel varens, mossen en orchideeën, die vrijwel ieder oppervlak bedekken. Een grote boom in dit woud is een ecosysteem met zomaar 200 verschillende plantensoorten. De uitbundige begroeiing zorgt ook voor een grote soortenrijkdom qua fauna, alleen zitten die over het algemeen erg goed verstopt tussen het groen. We hebben nog wel met behulp van de verrekijker een tweeteenluiaard gespot en een fraaie uil kwam goed in beeld, maar de rest van de vogels was echt te ver weg voor een foto. 

Ter compensatie zijn we vervolgens gaan lunchen in de Hummingbird Gallery & Cafe bij de Reserva Monteverde. Hier hebben ze ‘feeders’ opgehangen met suikerwater erin en daar komen de kolibries in groten getale op af. Het is natuurlijk valsspelen, maar het effect is wel dat je die fantastisch mooie vogeltjes van heel dichtbij kunt bekijken - en fotograferen, wat ik dan ook naar hartelust heb gedaan.

Later op de middag hebben we op eigen houtje nog een wandeling gemaakt over het wandelpad op het terrein van onze cabinas, waarbij we de mooiste vogel in de open ruimte onder ons huisje hebben gezien, een Lessons motmot. We dachten nog wel toekans te horen onderweg; als dat Inderdaad zo was, lieten ze zich niet zien. 

Gisteren was het avondeten letterlijk en figuurlijk niet om over naar huis te schrijven (ook niet heel slecht trouwens, maar niks bijzonders dus); vanavond was het diner werkelijk uit de kunst. Om ons jubileum te vieren hadden we gereserveerd in The Green Restaurant, dat zich boven de lokale shopping mall bevindt. Heerlijk verse salade, fantastisch rundvlees, prima wijn (Koyle Carmenere Reserva, uit Chili) en ook nog eens een geweldig dessert!

De weersverwachting is voor morgen opnieuw droog en zonnig, dus we hebben nog een nacht bijgeboekt in Capulin. Er vast nog wel een leuke excursie te vinden hier.