Duitsland 2015 - Dag 7, Altentreptow - Wesenberg (78 km)

Gisteravond waren we allebei lichtelijk verdwaasd van de forse en pittige afstand die we hadden afgelegd naar Altentreptow. Wel wisten we ons nog te herinneren dat we geen schone kleren meer hadden, dus vroeg Henk aan de hoteleigenaresse of ze een wasje voor ons kon doen. O ja hoor, geen probleem, geef dat tasje met wat fietskleding, sokken en onderbroeken, maar hier. Vanochtend na het ontbijt zagen we datzelfde tasje klaarstaan, met een briefje erop: 72,50 euro. Nee hoor, zei Henk, goed van vertrouwen als hij is, daar staat 12,50 euro. Toen hij dat bedrag wilde gaan afrekenen, bleek dat de eerste lezing toch de juiste was omdat ze alles per stuk rekenden... Ik ben er niet bij geweest, maar het duurde wel even voordat Henk er weer 52,50 euro vanaf gepraat had. Wat een afzetters! Ik geef toe dat het wassen van onze zweterige spullen geen pretje is, maar dit  hadden we nog niet eerder meegemaakt. 
Het was bewolkt en koel weer toen we op de fiets stapten. De zelf bedachte route - wel onhandig, reizen met Reitsma is veel comfortabeler - leidde ons door allengs meer heuvelachtig gebied naar Neubrandenburg. Daar ging ik inkopen doen voor de lunch bij stadsbakkerij Kowalewski, terwijl Henk in de boekwinkel nieuwe kaarten ging kopen. Meer dan een uur later en bij weer een andere boekwinkel, had hij twee van de juiste soort te pakken. Toen nog wat foto's maken van de fraaie vakwerkhuisjes langs de stadswal en het was al bijna 12 uur, met nog maar 20 km op de teller. 
Tijdens de rest van de route ontvouwde zich het merenlandschap van Mecklenburg-Vorpommern, in de volksmond Meck-Pomm geheten, in al haar schoonheid. Bossen, meren, glooiende landbouwgronden, alles even lieflijk en groen. Er moest af en toe wel stevig geklommen worden op veelal korte maar soms gemeen steile hellingen. Gelukkig was de kwaliteit van de Radwegen hier weer veel beter. In Neustrelitz aten we de meegebrachte broodjes op en maakten we de planning voor het laatste deel van de dag: niet zo ver als gisteren, dus nog een kort stukje. In het charmante stadje Wesenberg bezochten we de Tourist Information, waar we weer eens uitstekend en vriendelijk werden geholpen. Op naar het in het midden in de bossen gelegen Johannesruh, op een afstandje van nog maar 5 km. Nou ja, dat viel een beetje tegen dus. We namen de verkeerde weg en bleven maar uitkijken naar het bordje met het hotel erop, tot we veel te ver waren gereden. De laatste loodjes voerden ons toen nog door weer een prachtig mountainbikeparcours vol met losse stenen, modderpoelen en enorme boomstronken dwars over het pad, maar toen hadden we ook wat. Johannesruh is zo rustig als de naam zegt - we zijn met nog een echtpaar de enige gasten in het best grote complex - en we hebben een grote kamer gekregen met eigen balkon. Na het douchen en dutten lieten we ons de gutbürgerliche Küche weer goed smaken, met wildgoulasch en rinderrouladen. Nu nog dit verhaaltje en wat foto's verwerken, dan gaan we lekker slapen in onze wederom onnavolgbaar smakeloos ingerichte hotelkamer. Zouden er in Duitsland wel echt mooie kamers bestaan?

Totaal 371 km