Duitsland 2015 - Dag 11, Uelzen - Walsrode (86 km)

Het Noord-Duitse land is wonderschoon om doorheen te fietsen, met zoveel bos, landelijke landschappen en slaperige dorpjes om naar te kijken. De kwaliteit van de wegen noodzaakt ons wel om niet al te onbekommerd om ons heen te kijken, want voor je het weet, krijg je weer een boomstronk of gemene scheur in het wegdek voor de kiezen en is het zaak om snel bij te sturen. Wat mij een aantal keren in het bos was opgevallen, waren een soort roze hekjes met in witte letters WILDUNFALL erop. Zette men nu die hekjes neer om een verzamelplek voor aangereden wild te markeren of waarschuwde men dat er daar vaker wild overstak, met noodlottig gevolg? Ik ben er nog niet achter, maar ik keek wel steeds extra goed het bos in om te zien of ik nu eindelijk eens een groot wild beest kon spotten om er vervolgens een spannend verhaal voor Just omheen te bedenken. Helaas, het blijft bij een enkele saaie overstekende huiskat of een zwerm mussen of zwaluwen. De oehoe's die we vandaag in het bos vlak na Uelzen zagen, zaten in een hok, zielig. 
Het weer liet vandaag ernstig te wensen over. Al snel werd het erg grijs en grauw en tijdens de lunch bij het Schokoladenmädchen in Soltau begon het te regenen. Wachten tot het droog zou worden leek hopeloos, dus zijn we weggereden voor de laatste 30 km. Door en door nat en vies van de opspattende modder kwamen we in Walsrode aan, na alweer een laatste etappe over een ruig en steil bospad. Gelukkig was Hotel Stadtschänke dichtbij. Na de ontvangst in de gebruikelijke bedompte hal vol plastic bloemen, stoffige prullaria en verveloze wanden, bleek onze kamer op de eerste verdieping opeens een zee van licht en ruimte te zijn en geheel gerenoveerd bovendien. Ook het eten in het restaurant in traditionele eikenhouten-bunkerstijl was geen tegenvaller. Eind goed al goed voor deze wat grijze dag, met ook maar heel weinig foto's om daarvan te getuigen.
Totaal 712 km