Frankrijk 2019, Maas- en Pelgrimsroute, 24 augustus - B&B Notre Paradis, Dun-sur-Meuse, 66 km

En daar gingen we weer, na een dagje rust en een nacht lekker slapen. Eerst nog een klein stukje langs de Maas, maar toen was kennelijk het geld op, want het volgens het routeboekje eind 2018 te voltooien nieuwe fietspad lag er nog niet. In plaats daarvan voerde de route ons iets verder het land in en omdat we nu in echt Frans glooiend landschap fietsen, betekende dat voor het eerst een paar keer serieus klimmen. En dat was weer leuk, want zo is het fietsen veel afwisselender. Er waren korte steile klimmetjes, een serie rollercoasters: een rechte weg die steeds op en neer gaat en waarvan je de bulten dus achter elkaar ziet liggen, en een paar wat langere minder steile beklimmingen. En daarna dus steeds heerlijk afdalen. Langs de weg zag ik veel bloeiende wilde bloemen, kuddes blonde koeien, vers geploegde akkers en hier en daar een huis. We konden hele stukken ruim naast elkaar rijden, want er kwamen maar heel weinig auto’s en trekkers voorbij.

Na ongeveer 45 km reden we even van de route af om het slaperige plaatsje Stenay aan te doen. Henk had in het boekje gelezen dat daar een geweldig biermuseum was. Nou hou ik al niet van bier en kneuterige musea kunnen me ook gestolen worden, maar goed, als er dan iets bijzonders te zien is onderweg, moet je het een kans geven. Maar ja, we kwamen er vlak voor de lunch aan en dan weet je het wel in la douce France: de deur gaat dan een hele tijd op slot. Gelukkig was de taverne wel open en ze serveerden er naast heel veel soorten bier ook lekkere broodjes met salade en, omdat we nog een stukje moesten, een braaf flesje appelsap.

Net als in Nederland is het hier warm, heel warm en na de middag was het fietsen dus zwaar. Gelukkig kwam Dun-sur Meuse na 66 km in beeld, waar we een kamer hebben betrokken in Notre paradis, een B&B van Nederlandse eigenaren, Joost en Simonne. Joost stuurde vanmorgen al een mailtje, of we wilden mee-eten voor 19,50 euro per persoon. Dat leek een goed plan.

Aanvankelijk was het nog best gezellig aan tafel met de eigenaren zelf en twee Nederlandse motorrijders, maar gaandeweg kwamen de gespreksonderwerpen, veel dood en ziekte, en de winterse witlof-ovenschotel wel heel zwaar op de maag te liggen. Ook kreeg Simonne het niet voor elkaar om haar onwelriekende oude hond bij mij uit de buurt te houden. Dus verontschuldigden wij ons na de thee om nog een rondje door het dorp te maken en ons schielijk op onze kamer terug te trekken.

Totaal 344 km