Italië 2018, 12 september - Relais Duca di Dolle, Rolle

Vandaag was het alweer de laatste dag van onze fietstocht door de Veneto. Na het ontbijt bij Relais San Nicola zijn we nog even het centrum van Treviso weer ingereden voor een paar foto’s en wat fruit. Marja had gisteravond een kunstwerk gezien - een bronzen stier die op zijn kop op het plein staat - met een heel verhaal erbij, dus daar hebben we nu beeld van, evenals van het bij nader inzien niet al te schone stroompje dat langs het restaurant van gisteren liep. Riolering is in het oude deel van Treviso nog niet zo goed geregeld.

Toen we de goede uitgang uit de oude stad hadden gevonden kregen we eerst nog 30 vlakke kilometers te verwerken door vrijwel hetzelfde landschap als gisteren, al doemden de eerste heuvels van de Prosecco al redelijk snel op aan de horizon. Het was vandaag weer heet (boven de 30 graden) en de luchtvochtigheid was hoog, dus het was zweten geblazen. Het boekje van Benjaminse geeft twee vrijwel gelijkwaardige routes om in Rolle te geraken, waarvan er door Trap Reizen eentje werd aanbevolen - met de mededeling dat die hier en daar knap pittig is. Omdat we op zich niet bang zijn voor een beetje klimmen, hebben we die maar genomen. Pittig was het. Op weg naar Susegana ging het super steil omhoog, en daarna nog meerdere keren. Er zat ook nog een lekker stuk onverharde weg in, maar dat deel was niet al te steil. Plotseling reden we ook vooral weer tussen de wijngaarden en de trekkertjes met aanhanger reden af en aan met pas geplukte druiven. 

Na de lunch in Fornaci op het bankje bij een klein kapelletje en het plaatselijke mededelingenbord (vergadering over het wegsturen van een commissielid, geplastificeerde rouwadvertentie en dergelijke) was het gelukkig niet al te ver meer, zodat we om een uur of drie weer aankwamen bij Duca di Dolle, waar het zwembad verkoeling bracht. 

Later op de middag hebben we nog even een kleine Prosecco-proeverij gedaan en wat uitleg gekregen. De druiven voor de goedkopere wijnen worden machinaal geplukt en zoals we onderweg zagen dat leidt tot nogal wat schade aan de wijnranken. Zo niet bij DDD, waar de druiven met de hand worden geoogst en meteen na het plukken worden gekoeld op 8-10 graden voordat ze verwerkt worden. Ze maken hier wel zes verschillende soorten Prosecco, met als belangrijkste de ‘brut’ en de ‘extra dry’. De laatste bevat gek genoeg nog dubbel zoveel restsuiker als de eerste en is daarmee geschikter om bij zoete gerechten te eten, maar ze smaken allebei geweldig. Daar gaat dus wel een doosje van mee in de auto - kijken of ze thuis nog net zo lekker zijn ;)