Italië 2018, 8 september - Hotel Grande Italia, Chioggia

Na de vele regen van gisterenmiddag was het vanmorgen weer stralend weer en ook al vroeg warm. De etappes zijn redelijk bescheiden; gisteren zo’n 55 km en vandaag weer zoiets. Op een of andere manier was het vandaag best pittig, ondanks de vlakke wegen met als enige klimmetjes af en toe uit de polder een dijk op en een hoge brug vlak voor het einde van de etappe. Landschappelijk deed het best veel denken aan Nederland. Marja zei op zeker moment over twee dorpjes die aan de linkerkant over de glanzende akkers zichtbaar waren: Oude Pekela, Nieuwe Pekela. Een tijdje later kregen we over de vele dijkjes het gevoel van een rondje Culemborg, Wijk bij Duurstede, zeker toen ons een handvol motoren achterop kwam. Belangrijk verschil is wel dat er overal wijngaarden te zien waren, iets waarvoor ze in de Pekela’s nog wel een jaar of dertig global warming nodig hebben.

We zijn onderweg nog een stukje van de route afgeweken om in een dorpje bij de Panificio aan te gaan, voor een lunchpakket van brood, fruit, vleeswaren en yoghurt. Vanaf dat moment tot aan een paar kilometer voor onze bestemming was er geen bankje te vinden, toch wel een tekortkoming van het uitgebreide Noord-Italiaanse fietsroutenetwerk.

Chioggia ligt aan de zuidoostkant van de lagune van Venetië en ademt al behoorlijk dezelfde sfeer. Veel kanaaltjes, veel toerisme, steegjes waar de was voor de huizen te drogen hangt, lekker rommelig, maar de huizen zijn er net niet zo kleurrijk en het oogt minder welvarend. Ons fraaie hotel bevindt zich op de noordpunt van het eiland waar Chioggia op ligt en we kunnen morgen voor de deur op de Vaporetto stappen die ons naar het volgende eiland brengt richting Lido en Venetië.

Later op de middag zijn we nog even naar het strand gegaan dat aan de Adriatische zeekant ligt, in Sottomarina. We waren even vergeten dat dat hier een enorm circus is. Stervensdruk en allemaal oubollige pretparkjes en uitspanningen op een rij, die ieder een eigen stukje strand uitbaten met honderden parasols en ligstoelen. 

In Chioggia zelf werden recht voor de deur van het hotel voorbereidingen getroffen voor ‘La Notte delle Stelle’, een jaarlijks festijn dat ‘zijn gelijke niet kent’ en door de lokale middenstand wordt gesponsord. Tijdens het diner op het terras waren we getuige van de laatste repetities en soundchecks, die nog uren in beslag namen, waardoor we zijn afgehaakt na de introductie van de burgemeester en de voorzitter van de ondernemersvereniging.