De kou ontvluchten - 3 december 2021 - Margo’s House, Lagos, Portugal

Vandaag was het een topdag voor de bezitters van zonnepanelen in de Algarve. Van zonsopgang tot zonsondergang is er geen wolkje te zien geweest. Die zon is ook een stuk krachtiger dan in Nederland, dus het was vanmiddag bij niet al te veel wind echt aangenaam bij een graad of 16.

We hadden de ochtend alweer grotendeels verlummeld voor we er erg in hadden, maar daar is het dan ook vakantie voor. Daarna hebben we weer heerlijke broodjes gescoord bij de Padaria Central en vervolgens de VVV met een bezoek vereerd, omdat we graag wat meer wilden weten over leuke wandelingen in de Algarve. Er blijkt een gloednieuwe rijk geïllustreerde gids uit te zijn met tientallen wandelingen erin, waarvan we vandaag de eerste hebben gedaan.

Na de lunch vertrokken we naar het iets oostelijk van Lagos gelegen Mexilhoeira Grande (geen idee hoe je het uitspreekt, maar het betekent ‘grote mossel’), om een stukje van de Via Algarviana te lopen naar ‘La Rocha Delicata’, een kleurrijke rotspunt die uitsteekt in de moerassige delta van een handjevol rivieren tussen Lagos en Portimão. Aan de rand van het moerassige deel was de modder bedekt met zeekraal in heel veel verschillende kleuren. Marja heeft van de verse groene uitvoering daarvan een handjevol geplukt voor bij de vis van vanavond. Het was landschappelijk een stuk minder spectaculair dan gisteren en eergisteren: eerst langs zoutwinning achter een lelijk scherm, daarna de ‘onlanden’ met heel veel vogels en terug over een heuveltje door boerenland. Onderweg werden we aangesproken door een oudere Engelsman - hmm, ‘oudere’ betekent tegenwoordig best vaak ‘ongeveer van onze leeftijd’…. - die na zijn werkzame leven het Isle of Man was ontvlucht is en nu hier woont. Hij was zeer enthousiast over zijn nieuwe domicilie en legde in detail uit waar we morgen moesten gaan wandelen, inclusief een beschrijving van de weg er naartoe en weer terug. Het toeval wil dat we die wandeling al op het oog hadden, dus dat was welkome info.

Marja wilde vanavond nog een keertje zelf koken in ons goed uitgeruste huisje, dus we moesten op de terugweg even aansteken bij de supermarkt voor tonijnsteak, een paar aardappels, wortelen en groene asperges. Ze zegt dat ze zich nog steeds niet helemaal senang voelt bij koken met inductie, maar zoals altijd was er op het eindresultaat niets aan te merken ;)