De kou ontvluchten - 5 december 2021 - Villas Barrocal, Pêra,  Portugal

Na vijf dagen Lagos zijn we nog een keertje verkast langs de kust van de Algarve voordat we morgen alweer op het vliegtuig stappen in Faro. Waar we de vorige vakantie zijn begonnen met een bezoek aan René en Marja in Amersfoort, eindigen we deze vakantie met een ontmoeting in Pêra. We ontdekten dankzij een mailwisseling rond (mijn) Marja’s verjaardag dat zij op dit moment ook in de Algarve zitten en het leek ons allevier erg leuk om elkaar dan ook even te spreken. Zo gezegd, zo gedaan. René had bij de receptie van het complex geregeld dat wij vannacht onze intrek konden nemen in het appartement naast hen. 

Vanmorgen hoefden we maar een uurtje te rijden nadat we de sleutel van ons huisje weer aan Isabel hadden afgestaan. Op weg naar Pêra zijn we eerst nog even naar het ooievaarstation gereden waar we eergisteren langs waren gekomen. Sowieso hebben we al veel ooievaars gezien in Portugal, die hier hun nesten vooral bouwen in hoogspanningsmasten, vaak met meerdere nesten in een mast, als was het een soort van flatgebouw. Die nesten zagen we steeds op plekken waar we niet zomaar konden stoppen, maar hier kon dat gelukkig wel.

Marja had een heerlijke lunch voorbereid en wij hadden een Portugees rood bubbeltje meegenomen. Het was bovendien prima weer, zodat we in de zon op het balkon konden eten.  René en Marja waren in onze Amersfoortse en Utrechtse tijd de aanjagers van een clubje dat flinke wandelingen door Nederland maakte (o.a. het Trekvogelpad) en die traditie hebben we vanmiddag weer opgepakt met een door hen geleid rondje naar het strand van Pêra en via Lagao dos Salgados weer terug. Een paar dagen geleden zijn er in die lagune enkele tientallen flamingo’s neergestreken, die uitgebreid werden bespied door een enthousiast clubje Nederlandse vogelaars met enorme verrekijkers en telelenzen. Er was kennelijk nog veel meer te zien, want ze riepen opgewonden wijzend dingen als steltkluut, grauwe kiekendief en nog meer soorten. Helaas waren de flamingo’s net iets te ver weg om echt close-up in beeld te krijgen met mijn wat bescheidener telelens, maar ze waren toch goed te herkennen én te onderscheiden van de lepelaar die ook door het ondiepe water banjerde. 

Vanavond hebben we nog een lekker stoofpotje met rijst gegeten en moest er Expeditie Robinson worden gekeken (Ziggo Go doet het in heel Europa, dus we hoeven niks te missen). Na al dat gewandel van de afgelopen dagen gaan de luikjes alweer behoorlijk op tijd dicht. Hoewel we morgen pas ‘s avonds terug vliegen, willen we op redelijk vroeg op pad voor nog een excursie door dit geweldig leuke land, waarvoor we al diverse tips hebben gekregen. Keuzestress….