Rome 2014 - Dag 2 - Gennep - Effeld (DE) - 99 km

Het ritme van de fietsvakantie: eten, slapen, vroeg opstaan, tassen inpakken, ontbijten en wegwezen, zat er vanmorgen gelijk weer in. Met eerlijkheidshalve ook: het in allerlei tassen zoeken naar dat ene voorwerp, het toch weer iets vergeten zijn, waardoor alles weer open moet en andere onhandige dingetjes. Al met al reden we om iets voor negen uur weg en de ochtendstond had goud in de mond. Bedauwde groene grasjes, zonnestralen gefilterd door naaldbomen, bloeiende heidevelden in Nationaal Park 'de Maasduinen', slaperige koeien in de wei en nog maar heel weinig Limburgers op straat. We schoten lekker op en reden al snel het eerste pontje van de dag op, over de Maas. De veerman troonde mij gelijk mee in de kajuit, want hij had een speciaal logboek voor fietsers op weg naar Rome, waar ik dus ook een stukje in moest schrijven. Er ligt een ander duo drie dagen op ons voor, wie weet komen we ze nog tegen. Onderweg zagen we veel boom- en bloemenkwekerijen. Asperges worden hier ook veel verbouwd, getuige de hoge struiken fijnbladig groen. Het Limburgse land is wonderschoon. 

Via het tweede pontje van de dag, recht tegenover de Hertog Jan brouwerij - het favoriete biertje van onze Jan - kwamen we In Arcen. Daar was het tijd voor koffie met echte Limburgse vlaai, buiten op het terras voor de bakkerij. Twee jongens toerden rond in een oude oranje Volvo V40, ze vroegen ons waar de plaatselijke slijterij was. Ze zijn daarna nog een keer of zes langsgekomen, kennelijk zonder succes. En dat om 11 uur 's morgens. 

De route bracht ons vervolgens naar Venlo, waar we even verdwaalden, maar vlot weer op de goede weg waren. Na weer een oversteek over de Maas, ditmaal een grote brug, werd het opeens minder weer: het begon keihard te waaien en, al weer met 60 km op de teller, ook te regenen. Eerst lijkt dan de regenjas te helpen en je hoopt door hard te fietsen de bui voor te blijven, maar uiteindelijk moesten we toch beschutting zoeken. De Boei was het clubhuis van de watersportvereniging Poseidon, bij de jachthaven van Kessel, waar we hartelijk werden verwelkomd door de havenmeester en nog een paar andere drenkelingen. We hebben er wel een uur gezeten. Het waren van die buien die steeds weer opnieuw beginnen, heel irritant. Maar eindelijk, na kopjes thee van de havenmeester en vele amateurweerberichten, reden we weer. We kwamen door Roermond, St. Odiliënberg en droogden al fietsend langzaam op. Even dacht ik erover om mijn dichte handschoenen aan te trekken, maar een paar heuveltjes zorgden ervoor dat het lichaam weer helemaal warm werd. Ons doel voor de dag was: de grens naar Duitsland oversteken en dat is gelukt! We zitten in Landhaus Effeld in het gelijknamige Effeld, twee kilometer over de grens. Een echte Duitse kamer en een echt - en goed - Duits maal zijn precies wat je nodig hebt na een dag van 100 km in de regen. We zitten nu in de gelagkamer. Er is een rare Duitse film op de tv, waar de Filippijnse eigenares van het hotel op onnavolgbare wijze deskundig commentaar op geeft. Jetzt hat er Geld, aber jetzt nicht mehr, hahaha. 

Morgen wordt het mooi weer! En dan fietsen we verder Duitsland in, naar allerlei plaatsen waar ik nog nooit van heb gehoord. 

Totaal 204 km