Rome 2014 - Dag 6 - Ludwigshöhe - St. Leon-Rot - 105 km

Het verblijf op Weingut Otto Becker was uitermate aangenaam: een mooie ruime kamer met uitzicht op allemaal lekkere wijndruivenranken, de goede zorgen van de wijnboerin - een glaasje Weinschorle bij aankomst, de was gedaan, een stevig boerenontbijt - en een absoluut stille nacht doen wonderen voor het vermoeide lichaam en de wat verwaaide geest. Vanmorgen gingen we dus verfrist op pad. Landwirtschaftlich was er behalve de al genoemde druiven weer van alles te zien, van velden vol heftig riekende bloemkolen tot pompoenen (Kürbis geheten hier) tot waar het oog reikt. Af en toe was er weer een blik op de Rijn en in Speyer reden we de giga Rheinbrücken over. Tussendoor was er ook veel industrie te zien en te ruiken, zoals de BASF-fabrieken in Ludwigshafen. 

Om ongeveer 13.00 uur was de magische afstandsgrens van 55+ km bereikt en konden we naar een lunchplekje gaan uitzien. Dat werd de bakkerij Görtz, waar ze het een en ander lijken te hebben afgekeken van Amerikaanse ketens als Panera en Starbucks. Je kunt er allerlei broodjes, gebak en heerlijke koffie krijgen en alles nuttigen op stoeltjes, banken en zitjes bij de open haard.  Het concept nodigt uit tot overeten. Dus van de kilometers daarna herinner ik me niet zoveel *, afgezien van een aantal vriendelijke locals die ons de weg wezen als er weer eens een onbegrijpelijke wegafsluiting was. 

Aan het eind van de middag besloten we dat het onbeduidende Sankt Leon het einddoel voor vandaag moest zijn. We zagen meteen al een hotel, maar besloten om onduidelijke redenen om eerst nog vier andere Gasthöfe te willen uittesten. Toen die allemaal dicht, vol of onvindbaar bleken te zijn, keerden we terug naar Hotel Arador. Een heerlijke plek, kortom alles kwam goed. Na het helaas weer weinig fantasievolle maar wel uitstekend klaargemaakte maal van onder andere Wiener Schnitzel en Frikadellen - met een glaasje Riesling bij het voorgerecht en een Dornfelder uit de nabijgelegen Pfalz bij het vlees - hadden we met zowel Elske als Jan chatcontact op de I-pad en deden we nog een wandelingetje door het durp. 

Genoeg voor deze dag! Morgen begint het serieuze klimwerk en wordt het volgens iedereen mooi weer. 

Totaal 625 km

* noot van Henk: het landschap was ook niet echt spannend; we reden voor het grootste deel in stevig tempo op of langs een echte rivierdijk, bedoeld om in de zg. Bovenrijnvlakte het water niet al te vrij zijn gang te laten gaan. Vroeger waren hier heel veel overstromingen, tot op zeker moment de Rijn in deze contreien ontdaan is van een groot deel van zijn bochten om de stuwing van hoog water te voorkomen. Dat leidde bijna tot oorlog met de stroomafwaarts gelegen deelstaten, maar het is uiteindelijk toch doorgezet.