Sardinië 2013 - dag 1 - Fertilia (41 km naar Capo Caccio vv.)

Een vroege zomervakantie dit jaar en ook van een normale omvang - 3 weken. We vinden het toch wel leuk om weer een blog bij te houden, uiteraard met foto's, in plaats van aantekeningen te maken in een schriftje of een notitieblok. Volgens mij krijgen de trouwe volgers van onze USA-reis van vorig jaar nu ook weer automatisch bericht bij ieder nieuw reisverhaal. Als dat voor sommigen al gauw op spam begint te lijken, kunnen jullie jezelf vast wel 'unsubscriben'.

De vakantie is eigenlijk gisteren al begonnen, met de vlucht vanaf Eindhoven naar Alghero, voor het eerst van ons leven met Ryanair. Kees kwam om 3 uur 's middags voorrijden met de rode Toyota bestelbus om ons weer met fiets en al te vervoeren naar het vliegveld. Alles verliep voorspoedig, inclusief het inchecken van de fietsen. Op tijd vertrokken en op tijd geland. Dat laatste kon niemand ontgaan, want op het moment dat de wielen de landingsbaan raakten, klonk er trompetgeschal over de intercom: alweer een vlucht van Ryanair op tijd geland, de goedkoopste carrier van Europa en ook de meest stipte (> 90% op tijd).

Hoewel het zeker een paar graden warmer was dan in NL, kon je niet bepaald stellen dat het weer ook echt beter was, integendeel. Het regende dat het goot en er lagen overal flinke plassen, dus we waren al aardig doorweekt toen we de 100 m vanaf het vliegtuig naar het luchthavengebouw hadden overbrugd. De bagage kwam gelukkig snel en bij de uitgang stond een vriendelijke oudere heer te wachten met een bordje 'Marja Noorman'. De fietsdozen pasten zowaar in zijn taxi en het was maar een minuut of 10 rijden, zodat we nog mooi op tijd voor de finale van het Songfestival onze kamer in Villa Grachira in Fertilia konden betrekken. De lokale witte wijn die in de koelkast klaarstond, een Vermentino di Sardegna (Blu), is een aanrader.

Vanmorgen was het weer flink opgeknapt, dus na het ontbijt heb ik lekker in het zonnetje op het terras aan de Middellandse zee de fietsen in elkaar gezet. Het was nog wel een beetje soebatten met Roberta, onze gastvrouw, maar gelukkig kunnen we de fietsdozen nu hier achter laten. We slapen de laatste avond voor vertrek weer in deze sjieke B&B, hoeven we niet op zoek naar nieuwe dozen. Zelfs de taxichauffeur is al weer ingeseind, ongebruikelijk zorgvuldige planning voor ons doen. Na een lekkere pasta/pizza bij een van de drie ristorantes in het slaperige dorpje Fertilia zijn we een stukje langs de kust naar het noordwesten gefietst. Het doet hier erg denken aan eerdere bezoeken aan Italië (Sicilië, Calabriē): prachtig mooi, maar niet al te verzorgd en de mensen maken er een zootje van. Veel zwerfafval, van plastic flessen en papier tot aan espresso-machines en oude rubberboten toe. De zee oogt wel erg aantrekkelijk, helder en prachtig blauw, maar ook op Sardiniē is het vrij koel geweest, dus het water is nog redelijk fris. De kust is hier behoorlijk rotsachtig, er zijn slechts hier en daar strandjes, die nog niet al te druk worden bezocht. Hoewel het vanmiddag ruim 20 graden was, lopen veel Sardijnen er nog bij alsof het winter is. Morgen op pad, eerst langs de kust naar het zuiden, maar de plannen zijn nog niet heel erg vastomlijnd.