Transamerica 2012 - dag 105 - Portland, OR

Daar was ie dan, de laatste (hele) dag in Portland.. Al een poosje leefden we een beetje toe naar de terugreis, maar nu moest er serieus aan gewerkt worden. Na het ontbijt reden we naar de REI om de dozen voor de fietsen en de Bob op te halen. Henk kon ter plaatse het passende gereedschap lenen om alvast de trappers los te maken. Later in de hotelkamer begon het passen, sleutelen en meten om de fietsen in de dozen te krijgen. Deze dozen zijn een stuk kleiner dan we op de heenreis hadden, dus moesten de voorwielen eruit. Henk is er een hele poos mee bezig geweest; mijn bijdrage: af en toe iets vasthouden, mijn boek uitlezen en broodjes voor de lunch klaarmaken. Uiteindelijk paste alle bagage prima in de beschikbare dozen en tassen. 

We hebben vanochtend nog even met Elske geskypt. Zij komt  ons, samen met Linda en misschien ook Jan, van Schiphol ophalen. Kees komt ook, met de rode bus, zodat we de fietsen gemakkelijk mee naar Utrecht kunnen nemen. Wij kijken ernaar uit om ze te zien!

Vanavond hebben we bij wijze van afscheid heerlijk gegeten bij een Italiaans restaurant, Lucca's, dat op nummer 1 staat van Urban Spoon, net zoiets als bij ons Iens. Het lag in een heel mooie wijk van Portland, waar we zo zouden willen wonen. Allemaal grote, wat oudere, meest houten huizen, vaak met een grote porch rondom. Veel grote bomen zorgen voor een groen gevoel. 

Henk is nu nog met duck tape in de weer om de dozen dicht te maken. We gaan ervan uit dat ze ons op het vliegveld niet gaan vragen ze open te maken, zoals ons in Canada gebeurde een paar jaar geleden. Omdat we een tussenstop in Chicago hebben en het eerste stuk dus een lokale vlucht is, gaat dat hopelijk nu niet gebeuren. 

Wij hebben een geweldige tijd achter de rug, We hebben genoten van het fietsen, van Amerika met zijn vele gezichten, van de mensen die we zijn tegengekomen en van het weerzien met Elske en met oude bekenden onderweg. Ons reisverslag is nu klaar, al zal Henk nog wel een poosje bezig zijn met de foto's. Wij hebben het ontzettend leuk gevonden om via de blog contact te houden met het thuisfront en willen allen bedanken die op deze manier met  ons hebben meegeleefd. Wij verheugen ons er nu op om familie en vrienden de komende tijd weer in levende lijve te zien. Tot gauw dus!