Sevilla - Girona - 1 juni 2022 - dag 20: Hotel Uña Serrania Encantada, Uña - 39 km

Het was gisteren een feestdag in Cuenca - Dia de Castilla - La Mancha. Men viert sinds 1984 de oprichting van het parlement van deze autonome regio. Dat soort feestdagen zijn eigenlijk alleen maar lastig voor de argeloze fietstoerist: Decathlon dicht, supermarkten dicht en restaurants ‘s avonds ook bijna allemaal gesloten. Gelukkig zijn de meeste buurtwinkeltjes wel open. Een bezoek aan het eind van de middag aan twee van die eenmanszaakjes leverde weliswaar geen brood op, maar voldoende andere spulletjes om toch een goed ontbijt te kunnen klaarmaken en vandaag onderweg niet te verhongeren. Vandaag was het opnieuw een feestdag - Maria’s onbevlekte ontvangenis?

Na de rustdag was de wekker vanmorgen weer onverbiddelijk. Het wordt hier vooral in de loop van de middag heet, alhoewel we inmiddels wel op een zodanige hoogte zitten dat het momenteel bij een graad of 26-27 wel ophoudt. Na het ontbijt van gebakken eieren met een tomaat en mais erdoor en wat Tucjes erbij, zaten we om iets over achten op de fiets. Op weg de stad uit bleek alles inderdaad (nog) gesloten te zijn. De volgende vijf kilometers gingen door de diepe kloof van de Jucar en daar was het gewoon koud. Iets verderop begonnen we aan het enige echte obstakel van deze dag, ruim 15 km geleidelijk klimmen naar een hoogvlaktetje waarop Ciudad Encantada ligt. Deze betoverde stad is geen echt plaatsje, maar een soort ‘State Park’ met schitterende grillige rotsformaties, dat je voor een paar Euro pp. kunt bezoeken, in ons geval ook nog eens met seniorenkorting ;). De rotsformaties zijn ontstaan door erosie van een karstplateau en hebben fantasievolle namen gekregen. Bij de ingang kwamen we - hoe kan het ook anders - Carli en Jaap weer tegen, die waren gestopt voor een kopje koffie. Zij gingen een stuk verder dan wij vandaag, geen tijd voor het uitstapje, dus ik heb beloofd flink wat foto’s te maken van de bezienswaardigheden. Het was echt de moeite van een uurtje wandelen waard - zie de foto’s.

Het laatste stuk naar Uña bestond uit een heerlijke afdaling en we waren al om 13 uur op onze bestemming.De poort van het hotel was hermetisch gesloten en we realiseerden ons plotseling dat dit een van de weinige keren was dat we geen bevestiging van het hotel zelf hadden ontvangen, alleen maar van Booking. Daarin stond 14 uur als inchecktijd, dus we besloten om ons vooralsnog geen zorgen te maken en eerst lekker te gaan lunchen bij Restaurante Asador Zaballos. We hadden onze fietsen nog maar net geparkeerd of er stond een heel groepje mensen omheen. Het bleek een Amerikaans - Spaans gezelschap met een leuk verhaal. De ene Amerikaanse was op de Camino de Santiago 20 jaar geleden een Spanjaard tegengekomen, waar ze verliefd op werd en nu mee in Spanje is gesetteld samen met hun zoon. De Spaanse meneer is ook enthousiast fietser en heeft de Transamerica gereden (weliswaar in vier jaar tijd, want telkens maar 3 weken vakantie). Ze hadden bezoek uit de VS en ze vertelden hen dat wanneer je vakantiefietsers ziet met een routeboekje op de stuurtas, dat je er gif op kunt innemen dat het Nederlanders zijn.

Asador Zaballos is gespecialiseerd in vleesgerechten ‘in de stijl van grootmoeder Maria Luisa’. We lieten ons door de serveerster verleiden tot het nemen van de lokale specialiteit, de Paletilla de Cordero Al Horno, oftewel lamsschouder uit de oven. Heerlijk, heerlijk. Door dit gerecht kwamen twee aspecten van deze dag samen: - Marja’s schouder, waar ze vandaag amper last van heeft gehad; - Een ontmoeting onderweg met een Spaanse boer, die ons paniekerig vroeg of wij toevallig zijn schaap hadden gezien. We hadden alleen vlak daarvoor op een paar plaatsen schaapskeutels op de weg gezien, dus we konden de beste man niet verder helpen. Marja concludeerde dat hij er eerder al eentje had teruggevonden, want die stond eenzaam in de afgesloten aanhanger.

Net toen we wilden afrekenen bij het restaurant, kreeg ik een telefoontje. De eigenaar van het hotel, die wilde weten hoe laat we zouden komen. Terecht geen zorgen gemaakt, dus. Het hotel is zeer gedateerd, maar er wordt aan gewerkt om het wat te moderniseren. Het bed is prima, de muren wat dun, maar ja er is weinig keuze in dit zeer dunbevolkte berggebied en zo mooi als onze loft in Cuenca zal het dus lang niet altijd zijn.

Totaal 1004 km - mijlpaaltje en ruim over de helft - en vandaag weer 650 niet al te heftige hoogtemeters