Sevilla - Girona - 13 juni 2022 - Dag 34: Hotel Eden Park, Gerona Airport - 72 km

Het was alweer een bloedhete nacht zonder airco op de kamer van Hotel Montserrat. We hadden het raam wel open gezet, maar dat hielp slechts zeer beperkt. Het was gisteravond zwaar bewolkt geworden zonder dat dat tot regen of onweer leidde, dus het was vannacht buiten ook niet veel afgekoeld. Om half acht zaten we aan het ontbijt, met flink wat calorierijke opties als omeletten en gebakken eieren met spek. Vroeger waren dat soort ontbijten voor ons een prima voedingsbodem om de rest van de ochtend op te teren, zelfs als er flinke hoogteverschillen moesten worden overwonnen. Vandaag was dat voor Marja een stuk minder. De pap was gelukkig uit de benen verdwenen, maar de steen in de maag maakte het fietsen voor haar opnieuw niet tot een lolletje. Lastig om de goede balans te vinden in de voedselinname. Voeg daar nog eens het jaloersmakende feit aan toe dat ik in de loop van de reis juist steeds betere benen heb gekregen, dan is het maar goed dat het vandaag de laatste dag op de officiële route was en we morgen alleen nog een relatief vlakke etappe naar de kust hoeven te doen voor vijf dagen echte vakantie. 

Vanuit Tona was het nog even druk en daarna konden we op een heerlijk rustige weg beginnen aan een viertrapsraket van klimmetjes met oplopende moeilijkheidsgraad, samen goed voor ruim 900 hoogtemeters, die we vervolgens weer allemaal omlaag mochten. De route voerde door weelderig groene bossen, die voor flink wat schaduw zorgden en aanvankelijk was er ook nog wat bewolking. Twee primeurs vandaag: we hadden nog niet besloten hoe ver we zouden gaan fietsen (dus niks geboekt van te voren) en wisten zelfs nog niet welke route we zouden gaan fietsen. Pas in Sant Hilarie, al ruim over de laatste bergtop (1001 m, maar geen bordje om het te bewijzen) namen we het besluit om van de officiële route af te wijken voor een korter alternatief richting vliegveld en weer 20 km verderop besloten we om dan ook maar naar het vliegveld door te fietsen. Zowel de bewolking als de schaduw waren inmiddels verleden tijd, dus het was weer heet, heter, heetst. We begrepen trouwens van Elske dat die Spaanse warmte richting Nederland wordt geblazen zodat het daar ook eindelijk heerlijk warm wordt.

Waarom eigenlijk nu al naar het vliegveld? We weten nog niet helemaal hoe het met de fietsen moet op de terugweg. Fietsdozen zijn hier slecht te krijgen en we hebben de fietshoezen meegegeven aan Chris & Titia, omdat die op de heenweg waren afgekeurd. Het boekje en sommige fietsers op het internet suggereren dat omzwachtelen met noppenfolie ook een toegestane optie is. We vliegen volgende week donderdag al om 9 uur ‘s ochtends, dus we moeten ruim van te voren weten waar we aan toe zijn. Antwoord van Transavia hebben we nog niet. Een werkbaar (maar wat duurder) alternatief is de fietsen meegeven aan Camino, een Nederlandse vervoerder, die ze dan een paar weken later thuis komt afleveren. We hadden ons hotel van vandaag geselecteerd op basis van de attributen zwembad en goede airco. Het toeval wil dat juist dit hotel een van de ophaalpunten van Camino is, dus we slapen hier de laatste nacht in ieder geval weer ;)

Totaal 1680 km