Van Sevilla naar Girona - 13 mei 2022 - Dag 1: Sevilla, hotel San Pablo de Sevilla - 4 km

Ja, we gaan weer fietsen! In zes weken tijd hopen we de ongeveer tweeduizend kilometer tussen Sevilla en Girona te overbruggen, met behulp van een route van Onbegrensd fietsen. We hebben er weer veel zin in.

Omdat we geen van beiden bijgelovig zijn, maakten we wel wat grappen over de mogelijke gevaren van reizen op vrijdag de 13e, maar namen dat niet al te serieus. Tijd voor een heroverweging?

Laat ik beginnen met te vertellen dat we, om tien uur ’s avonds, goed zijn aangekomen in hotel San Pablo in het mooie Sevilla.

Vanochtend aan het ontbijt aan de Westerbinnensingel echter sloeg al vroeg de paniek toe. We wisten dat de trein naar Schiphol een omweg via Leeuwarden zou moeten maken, maar nu bleek er op dat traject ook een probleem te zijn en we konden ook geen plek meer voor onze fietsen reserveren. Pas na tienen zou er meer bekend zijn. Tijd voor actie! Elsje gebeld, waarna Henk  op de fiets sprong om naar Linda te gaan, waar onze auto sinds gisteren stond, ik deed de laatste klusjes in huis, we laadden de auto in en rijden maar. Onderweg hielden we contact met reddende engel Elske, die inmiddels op de trein naar Schiphol was gestapt. Ze kwam precies op tijd! Dus na de afscheidsknuffels stonden wij met de fietsen en andere bagage voor Departures 1 en Els reed in onze auto naar Utrecht. Die staat nu zes weken bij Els en Anouk voor de deur. Dank nogmaals Els!

Bij het inchecken van de bagage kwam de volgende tegenslag. We waren bezig om de fietsen te verpakken in de net aangeschafte fietshoezen, toen een mevrouw van Transavia ons streng toesprak: zó konden de fietsen niet mee. Soebatten en naar de website verwijzen mochten niet baten: we moesten ter plekke twee dozen aanschaffen. Dat lukte Henk vrij snel en het inpakken van de fietsen ging ook vlot, maar we werden toch wat zenuwachtig toen we die twee enorme dozen op een karretje dwars door de razend drukke vertrekhal naar de Odd Sized Luggage moesten loodsen en zagen dat er een gigantische rij stond voor Security. Die rij bleek zich gelukkig wel langzaam maar zeker te bewegen naar het eindpunt - spannend moment: Henk was vergeten de multitool in de ruimbagage te stoppen, maar dit gevaarlijke apparaat mocht, net als zes jaar geleden in Doha, toch mee - en toen hadden we zelfs nog tijd om alvast wat te eten. De vlucht verliep vlot - zeker als je zoals ik meteen na het opstijgen van pure uitputting in slaap valt.

In Sevilla was het warm, 33 graden, en ook nog redelijk licht. Omdat we geen taxi’s zagen die groot genoeg waren voor de fietsen, zijn we maar direct aan de slag gegaan om de fietsen rijklaar te maken. Henk deed de voorwielen er weer in, zette de sturen recht en maakte de trappers vast, terwijl ik de tassen vulde met alle in één grote plunjezak verzamelde plastic zakken, de banden oppompte en wat water haalde in de aankomsthal. Naast ons was een jonge fietser, Patrick uit Ierland, met hetzelfde bezig. Hij gaat op een zeer licht bepakte snelle fiets in zes dagen zeshonderd kilometer fietsen langs Granada en Malaga. De drie enorme fietsdozen die na alle werkzaamheden achterbleven, werden door een behulpzame vliegveldmedewerker naar de container gebracht, dus we konden vertrekken!

Het was ruim vier kilometer fietsen naar het hotel, wat in het inmiddels halfdonker en deels over een onverharde weg langs de snelweg, best spannend was. Het laatste stuk ging over een vrij drukke weg en we moesten even stoppen om op de kaart te kijken. Een jong stel dat net in de auto stapte, vroeg wat we zochten en zeiden: rij maar achter ons aan, we brengen jullie er wel heen. Zo belandden we in no time in onze ruime kamer in Hotel San Pablo.

Deze vrijdag de 13e was terugkijkend een dag met dieptepunten en een hoop stress, maar ook met veel mooie momenten en met een goed einde. Geen reden dus om voortaan op deze dag met de dekens over je hoofd in je bed te blijven liggen. Vlak voor het slapengaan zag ik bovendien op Facebook de stralende gezichten van Rik en Nans: die zijn op vrijdag de 13e getrouwd en al 11 jaar gelukkig met elkaar.