Sevilla - Girona - 15 mei 2022 - Dag 3: Arcos de la Frontera, Casa Campana - 38 km

Een ontbijtje van de minisupermarkt bij de benzinepomp, daar moesten we bij gebrek aan horecavoorzieningen de dag mee beginnen. De keuze was beperkt en er was geen koffie of thee, want het koffieapparaat had het net begeven. Desondanks begonnen we welgemoed aan de volgende, vrij korte etappe naar Arcos de la Frontera. Direct al werd het landschap mooi heuvelachtig en de bermen waren één groot wilde-bloemenperk. Het fietsen zou volgens het boekje iets pittiger zijn vandaag en dat klopte wel. Flink wat korte, steile klimmetjes en later ook iets langere, meer geleidelijke stijgingen. Maar met een frisse temperatuur van zo’n 25 graden en een totale afstand van slechts 38 kilometer (met 540 hoogtemeters, dat wel) was het allemaal goed te doen.

Een paar kilometer voor de eindbestemming konden we de mooie oude stad al zien liggen. Nu nog zien uit te vinden hoe we bij de bed & breakfast moesten komen. Google Maps doet altijd wel zijn best, maar al snel doemden beelden uit het verleden op: in dit soort oude stadjes met die kruip-door-sluip-doorstraatjes ontbreken vaak de straatnaambordjes en dat was ook nu het geval. Ook wilde Google weer dat wij de fietsen over hoge trappen naar boven zouden tillen. We moesten een paar keer afstappen omdat het te steil werd; bovendien is het niet zo fijn als je hijgend en puffend in de laagste versnelling je fiets recht probeert te houden terwijl je links en rechts gepasseerd wordt door auto’s en scootertjes. Zoals altijd - je hebt gelijk, Aly - komt uiteindelijk alles goed en werden we hartelijk ontvangen door Jim en Isabel in hun tot sfeervolle bed & breakfast omgebouwde vleugel van een palacio. De fietsen konden mee op de kamer.

Een snelle douche, aankleden en toen was het tijd voor een late zondagse lunch op het terras bij Gastrobar El Retablo, het als nummer 1 aangeschreven restaurant van Arcos, waar Isabel voor ons had gereserveerd. Wij zijn in het buitenland een warme middagmaaltijd steeds meer gaan waarderen, zeker als je flink gefietst hebt. Uit de keuken van de Gastrobar kwamen de lekkerste hapjes op tafel, die we met enige moeite hadden uitgezocht van de digitale kaart. Ja, de Spaanse keuken smaakt naar meer!

Na zo’n uitgebreid maal is het, althans voor mij, heerlijk siësta houden. Henk speelde zijn spelletjes op Berry’s Internetclub, maar moest toegeven dat hij zijn ogen ternauwernood open kon houden. We gaan misschien nog wel even weer naar buiten, want Arcos is erg mooi. Henk wil echter zijn linkerknie wat sparen. Hij staat nu op de wachtlijst voor een nieuwe knie, die operatie zal waarschijnlijk in augustus of september plaatsvinden. Tot zolang zorgt een prik met corticosteroïden ervoor dat de pijn beperkt blijft. We hebben wel geaarzeld of we deze tocht moesten doen, maar de huisarts en de orthopeed gaven groen licht en we hebben afgesproken dat we rustig aan doen. Als het toch niet zou lukken, zijn er treinen en bussen om ons verder te vervoeren. Voorlopig fietst Henk als een speer en genieten we van ons nieuwe avontuur.

Totaal 107 km