Sevilla - Girona - 18 juni 2022 - Dag 37: La Mejor Terraza, Tamariu - 12 km

Een lekker lui dagje zou het weer worden vandaag: beetje uitslapen, op het terras ontbijten, EK Bridge kijken op BBO en dan een heel klein fietstochtje maken naar het vier kilometer verderop gelegen Begur. Naar dat plaatsje voerden twee routes, waarvan we er op goed geluk eentje namen. Henk vroeg nog: doen we fietskleren aan? Ach nee, zei ik, het is maar een piseindje en ik wil nog wel enigszins passend gekleed op het terras kunnen zitten. We zetten nog wel de helmen op en ik stopte mijn fietshandschoentjes in de tas.

Enfin, drie kwartier en 330 hoogtemeters later kwamen we hijgend en druipend van het zweet aan. Het was dus wat verder dan vier kilometer, maar wat er echt inhakte: we moesten in het begin direct een paar keer smerig steil klimmen, 16%, en daarna nog eens een heel stuk van zo’n 6%. Onderweg werden we nog verrast door uit zee optrekkende mist. Toen we het centrum in wandelden zag ik al dat Begur heel anders is dan Tamariu. Het is drukker en mondainer en vooral de Franse toeristen zijn er oververtegenwoordigd. Ik voelde me met mijn korte broek en hemdje direct erg underdressed, ook al omdat mijn zweetplekken wel erg zichtbaar waren. Een mooie lange jurk van linnen of dunne zijde, een kek hoedje op en een sjieke tas, zo gingen de dames in Begur gekleed. Er waren ook heel veel leuke winkeltjes waar je dat allemaal kon kopen en als ik met Linda of Titia was geweest, was ik daar vast even naar binnen gegaan. Nu beperkten we ons tot een drankje op het terras van El Tapas de Begur en een kleine wandeling door dit sfeervolle en mooi gerestaureerde dorp.

Om lunchtijd gingen we terug naar El Tapas, want volgens Antoinette kun je daar heerlijk tapas en pintxos eten. Ze hebben er een aardig concept: je pakt een bord en uit de rijk gevulde vitrines pak je zelf de hapjes die je lekker lijken. De stokjes die erin steken doe je in het glaasje dat op tafel staat en zo weten ze hoeveel je na het eten moet afrekenen. We deden twee rondjes en smikkelden van empanadas met tonijn, pintxos met allerlei soorten vis, met groenten gevulde balletjes en broodjes met zwarte worst - die laatste mocht Henk allebei opeten. Na nog een ijsje bij de Italiaan wandelden we weer naar de fietsen.

Voor de terugweg had Henk een andere route gevonden, die alleen maar naar beneden ging en ook veel korter was dan de heenreis. Maar ja, Google Maps denkt nu eenmaal dat ieder karrenspoor of geitenpaadje de gemiddelde fietser in vervoering brengt, dus ook deze keer stonden we al snel weer voor een zeer slecht onderhouden onverharde weg. Hobbels, kuilen, stofwolken, steile afdalingen en zelfs wasbordjes moesten we trotseren om weer in ons eigen suffe dorpje terecht te komen. Net als we onderweg hadden gezien, trekken hier in het weekend hele horden naar de stranden en dat veroorzaakt verkeersopstoppingen en volle parkeerplaatsen. Wij wachtten dus tot tegen zevenen om te gaan zwemmen en zelfs toen was het strand nog redelijk druk. Nu draait alweer de wasmachine om alle zweet en stof uit onze kleren te verwijderen.

Totaal 1746 km