Sevilla - Girona - 19 juni 2022 - Dag 38: La Mejor Terraza, Tamariu

Vanmorgen werd ik wakker van een paar piepjes op mijn telefoon: vaderdag! Berichten van de kinderen en van Marja krijg ik een jaar lang een abonnement op Bike Explorer, magazine voor de avontuurlijke fietser. De toekomst moet nog uitwijzen of dat een inspiratiebron voor nieuwe fietsreizen vormt, of dat het vooral genieten wordt van reizen van anderen.

Nu ik op het terras zit om dit korte verhaaltje te schrijven is de rust al grotendeels teruggekeerd in Tamariu. De dagjesmensen zijn weer naar huis - Barcelona ligt hier nog geen anderhalf uur rijden vandaan. Vlak bij zee is het een aangename 27 graden overdag, een paar kilometer het land in zit je al ruim boven de 30 graden.

Wij hebben alweer een rustig dagje gehad. Na het ontbijt hebben we het wandelpad langs de kust opgezocht dat van het strand van Tamariu naar het stille strand Cala Pedrosa loopt. Dat was weliswaar hier en daar flink klauteren, maar de uitzichten waren prachtig. Toen alle kleren weer doordrenkt van het zweet waren, zijn we afgeslagen naar de gewone weg om wat makkelijker af te dalen. Daarvoor moesten we een klein stukje over privé terrein. We hoorden wel iemand protesteren vanuit het huis, maar spraken eventjes helemaal geen Spaans en ze kwamen gelukkig niet met een geweer naar buiten.

Het EK Bridge nadert zijn ontknoping en onze mannen doen het fantastisch. Ze waren vandaag twee keer op BBO te bewonderen. Er was helaas relatief weinig vuurwerk te zien, wel uiterst degelijk vakwerk. Tussendoor hebben we lekker paella gegeten bij restaurant Can Tonet, 50 m hier vandaan. Na de laatste bridgematch was het strand alweer bijna verlaten en hadden we de baai zo’n beetje voor onszelf. Omdat de wind wat was gedraaid en aangetrokken, was er een lekkere deining, wat zwemmen in zee extra leuk maakt.

Morgen wat actiever?