Sevilla - Girona - 22 mei 2022 - dag 10: Jaén, Coqueto Apartamento - 76 km

De hotels serveren het ontbijt hier niet eerder dan 8 uur ‘s morgens en dat is best onhandig als je een beetje vroeg weg wilt om op de fiets het heetste deel van de dag te mijden. Plan B is dan om zelf wat in te slaan, maar de keuze bleek op zaterdagmiddag in Zuheros uiterst minimaal. De bakker was al dicht, de kruidenier ook en beide gingen pas op maandag weer open. Omdat we daar geen rekening mee hadden gehouden, waren we op een pak koekjes en een aangebroken zakje gedroogd fruit na (cadeautje van Kees en Aly), door alle voorraden heen. Het hotel was gelukkig bereid om ons als alternatief voor het ontbijt al gisteravond van een picknicktasje te voorzien - dat voor beiden bestond uit een appel, een sinaasappel, een pakje sap en een voorverpakte muffin.

Vanmorgen zaten we inderdaad om iets over half 8 op de fiets en merkten tot onze verbazing dat het zwaarbewolkt was en zo fris dat we na een paar km zijn gestopt om wat extra’s aan te trekken. We reden de hele dag weer over de Via Verde de la Subbética. De andere naam voor deze route is de Via Verde del Aceite, heel toepasselijk, omdat er bijna niets anders te zien is onderweg dan olijfboomgaarden. Het pad varieerde sterk in kwaliteit, van glad geasfalteerd tot een karrenspoor. Nadat de routes (vermoedelijk met EU-subsidie) zijn aangelegd, was er kennelijk geen budget voor onderhoud gereserveerd. Met name sommige bruggen zijn een verschrikking - een talud van 150 jaar oude bielzen die in de loop van de tijd flink krom zijn getrokken. Al dat hobbelen en trillen is ook niet bevorderlijk voor de schouder van Marja, dus we zijn blij dat we straks eerst weer van het gewone wegennet gebruik kunnen gaan maken, dat over het algemeen heel behoorlijk is.

Na een uur niet al te zwaar fietsen bleek al dat het ontbijt bij lange na niet voldoende was en moesten de koekjes en het gedroogde fruit eraan geloven. Het eerstvolgende plaatsje was Martos, na 45 km koers. Daar was gelukkig een bakker open, waar we flink wat calorieën konden tanken. Terwijl we de buit op het bankje voor de winkel verorberden, kwam daar ook het Franse echtpaar weer aangefietst dat we gisteren hadden gesproken. Ze hadden zich met fiets en al laten afzetten in Jaén en waren op de terugweg naar hun camper die bij Doña Mencia langs de route staat. 

Het laatste stuk naar Jaén was het soms lastig om de route te doorgronden. Er is vrij onlangs een snelweg aangelegd en die heeft infrastructureel uiteraard voorrang boven het sullige fietspad, waar overigens ook vandaag weer enthousiast gebruik van werd gemaakt. Meestal zijn de problemen opgelost met kunstige stalen fietsviaducten, maar dat kon niet overal en dan werd het behoorlijk kruip door sluip door, helaas  met gebrekkige bewegwijzering. Met wat kunst en vliegwerk hebben we onze bestemming toch gevonden. Jaén is best een flinke stad, maar ook hier is er heel weinig open op zondag. 

We hebben ons compacte appartement vooral geselecteerd op de aanwezigheid van een wasmachine en terwijl de tweede was draait, hangt de eerste lading te drogen op iedere beschikbaar plekje. Vanuit het raam kun je alles wel aan zo’n leuke beweegbare waslijn hangen, maar dan moet je wel wasknijpers bij je hebben en die waren dit jaar van de paklijst geschrapt :(.

Totaal 475 km en vandaag net geen 500 hoogtemeters

PS. Vanmiddag live Max de Grand Prix van Barcelona zien winnen, met Spaans commentaar. Volgens mij mocht hij niet klagen over de manier waarop de race is verlopen…