Thailand 2014 - dag 6 - Bangkok

Vandaag was een reisdag. Op eigen gelegenheid moesten we op het station in Bangkok zien aan te komen waar onze nachttrein naar Suat Thani zou vertrekken. Het openbaar vervoer in Thailand is prima geregeld, dus dat ging allemaal uitstekend. Vanaf Ayutthaya reed er een soort boemeltje, vrij vol met locals, die hun bagage in dozen en jute zakken verpakt vervoeren. Onderweg hoef je niet op een houtje te bijten: er komen continu mensen langs met gekoelde drankjes en eten. Wij waren van plan om in Bangkok wat te gaan eten, want het station waar we moesten uitstappen, Hua Lampong, ligt vlakbij de Chinese wijk. We kwamen in een achterafstraatje terecht in een klein restaurantje. Je kunt daar aanwijzen uit welke pan je iets wilt hebben. Ik had een curry met aardappel en boontjes, iets met kip en een mij onbekende groente en een met voornamelijk pepers gevulde omelet, Henk een gefrituurd heel ei, ook de kip en een andere groenteschotel. Alles lekker spiceyyyy, zoals onze reisleider Kim het zei.

Na wat doelloos te hebben rondgelopen hebben we ons laten verleiden tot een tochtje met een privé-longtailboat, over de rivier en de kanalen, deels dezelfde route als tijdens de fietstocht. Weer ontzettend leuk om te zien hoe mensen daar wonen, wat ze allemaal aan en rond hun huis verzamelen, het vele groen en alle andere bootjes die voorbijkomen. We lieten ons afzetten bij het tempelcomplex Wat Po, waar zich de beroemde gigantische liggende boeddha bevindt. Inderdaad prachtig, José! Het tientallen meters lange beeld van goud heeft grote, met parelmoer ingelegde voetzolen, verder waren er veel schitterend versierde torens, dit keer met mozaïeken in allerlei kleuren versierd. Bij een kraampje langs de straat heb ik zo'n wijde broek met olifanten bedrukt gekocht, lekker in deze hitte. Waarvan wij overigens echt genieten! De warmte is aangenaam, vrij droog en je verbrandt niet heel snel. Om op tijd weer op het station te komen, namen we een tuktuk. Een tochtje daarin lijkt wel wat link af en toe, je scheurt tussen alle andere verkeer door, verkeersregels lijken hier nauwelijks te bestaan, maar al met al verloopt het redelijk soepel. Er is zeker geen agressie. Onderweg werden we door de chauffeur wel gewezen op de protesten tegen de regering, die nog steeds gaande zijn. Je ziet wegafzettingen, veel politie en er werd bij een stoplicht naast ons net een regiment militairen uit legertrucks gezet. Kennelijk was er weer werk aan de winkel. We hebben gehoord dat de protesten af en toe heel heftig zijn, met bommen en granaten. 

Op het station aangekomen zagen we het jonge Duitse stel Tina en Mario nog weer, ze gingen met dezelfde slaaptrein. Die trein was leuk! Met zijn tweeën heb je een best wel ruime coupé, met twee bedden en een wastafeltje. Je kon eten bestellen, dat later werd gebracht. Foei, wat was dat seafood diner-voor-twee heet! Henk bedacht pas toen de vlammen ons uit de mond sloegen, dat hij gekozen had voor de S in plaats van de N, maar hij dacht dat de vissen uit hetzij het zuiden hetzij het noorden afkomstig zouden zijn. We zijn wel wat gewend aan pepers, maar dit was echt moordend. 

We gingen kort nadat een treinconducteur de bedden had opgemaakt, slapen op het kedengedeng van de trein. Tot 4 uur 's morgens, want om half 5 komt de trein aan.