Thailand 2014 - Dag 8 - Khao Sok National Park

De eerste nacht in de Riverview Lodge was heerlijk koel en vol van junglegeluiden. Skriek skriek riepen de vogels en een stelletje apen maakte luidkeels ruzie, waar zich vervolgens weer een hond mee bemoeide... Net als in Utrecht dacht ik maar: dit is zo voorbij, en dat was het ook. We moesten ons om half negen melden voor alweer een toeristische activiteit: een tochtje op de rug van een olifant. Leuk hoor, je zit hoog en droog op een heerlijk schommelend bankje, terwijl de baas van de olifant hoei en boe roept. De route voert langs en door een riviertje, dat in deze tijd vrijwel helemaal droogstaat. Ook van de waterval waarvoor een fotomomentje was ingepland, was niet veel meer over dan een zielig straaltje. Je hebt in Thailand nog zo'n 1500 in het wild levende olifanten, de rest is gedomesticeerd. De opvoeding tot rijdier duurt zo'n zeven jaar en kan maar door één persoon worden gedaan. De olifant hecht zich zo aan die persoon dat als de baas overlijdt vóór de olifant, wat zomaar kan omdat het beest wel 80 jaar kan worden, het heel moeilijk is voor een nieuwe baas om met de olifant te werken. Oude en zieke olifanten gaan naar een verblijf in het noorden van Thailand om van hun pensioen te genieten. Onze olifant was op het laatst wat balsturig, maar zijn baas hield hem vooral met woorden en een beetje  met zijn prikstok op het rechte pad. Als beloning mochten we hem na het ritje bananen voeren. 

Weer bij ons rivierhuisje aangekomen, hebben we lekker gezwommen in de rivier en een soepje gegeten in het restaurant. Het was warm, dus de rest van de middag waren we lui. Om vijf uur weer naar het internetcafeetje, waar we de mail hebben gelezen en de blog bijgewerkt. Bij Thaiherb lekker gegeten en toen weer door het enge donkere bos terug, voor nog een wijntje op het terras. Het leven is goed hier.