Thailand 2014 - Dag 14 en 15 - Surat Thani & Bangkok

De laatste twee dagen staan jammer genoeg alweer in het teken van naar huis gaan. Gisteren vertrokken we, na een vroege duik in zee, met het busje van het resort naar Thong Sala, waar de boot vandaan gaat. Een druk plaatsje, met veel winkeltjes, restaurants en bars. Voor het binnenkort 60-jarige bruidspaar Jan en Epke van Doren hebben we een mooi cadeau gekocht, wat nog niet meevalt tussen alle troep en nep die men hier te koop aanbiedt. Op de pier stond alweer een bont gezelschap klaar om te worden vervoerd. Henk voelde zich even oud. Er was wat verwarring: stonden we wel op de goede pier? want er moesten daar ook mensen naar Koh Samui. Het bleek uiteindelijk een ander soort boot te zijn dan op de heenreis, kleiner en sneller, met een tussenstopje op dat andere eiland. Ons middageten hebben we weer bij zo'n leuk straatkeukentje gekocht. Lieve dames maken ter plekke de heerlijkste hapjes klaar, wij hadden gegrillde kip tussen twee bamboestokjes geplet, een bak pad thai met groente en een portie groene-papayasalade, inmiddels mijjn favoriet. Ga ik thuis ook maken, als ik tenminste die groene vruchten kan bemachtigen. Ik zag nu nog eens van dichtbij hoe je het moet klaarmaken. 

Het ging goed tekeer op de boot! Dus maar strak de horizon in de gaten houden. De reis verliep vlot en toen stonden we weer te wachten op ons volgende vervoermiddel, de touring car. Ook dat bleek weer prima geregeld, zodat we ruim op tijd aankwamen in Surat Thani, voor de nachttrein naar Bangkok. Een poging tot een wandeling door de stad gaven we al snel op. Het was er smerig, luidruchtig en lelijk. Wel zagen we tot ons genoegen Karoline en Klaus uit Traunstein terug. Terwijl zij een soepje aten, probeerden wij een glaasje Thaise thee. Dat is een uit twee lagen bestaand drankje, onderin zoete gecondenseerde melk en daar bovenop een roodbruine drab. De smaak viel mee, maar het heeft niets met onze versie van thee te maken. Klaus en Karoline hadden een nog heel wat actiever laatste deel van hun vakantie gehad dan wij, met jungletochten en een ontmoeting met een Thaise familie, een wel wat moeizame aangelegenheid als je geen gemeenschappelijke taal kent. Maar ach, ik heb zelf op het werk jarenlang dagelijks hele gesprekken gevoerd met onze aardige schoonmaakster Hurya. Nadat ik haar eens uitgebreid had verteld over de reis die een collega had gemaakt naar Texas, ging Hurya die collega feliciteren met het behalen van haar rijbewijs... 

Op het perron zijn we temidden van Thaise families op een bankje gaan zitten om het bij alweer een straattentje opgehaalde eten op te peuzelen. Wat velen ons hebben verzekerd, klopt: je kunt bij die wat gammele en provisorisch ingerichte mobiele minikeukentjes heel lekker en gevarieerd eten. En kennelijk ook verantwoord, want ondanks dat er geen koeling is, word je er niet ziek van. Zo te zien koopt men dagelijks verse spullen en is de doorloopsnelheid hoog. De trein had weer vertraging, dus we kwamen de volgende ochtend een uur later aan. De nacht was weer goed te doen in ons knusse coupeetje met vers opgemaakte bedden. 

De laatste dag en nacht in Bangkok zitten we in een heel leuk hotel, het Le Fenix Hotel. Na aankomst hebben we daar eerst ontbeten, toen nog even slapen en vervolgens met de sky train naar het Jim Thompsonhuis. Dat is een traditioneel Thais houten huis, vol met prachtige schilderijen, aardewerk en beeldhouwwerken. Jim Thompson was een Amerikaanse architect die aan het eind van de Tweede Wereldoorlog als OSS-agent (voorloper van de CIA) in ZO-Azië actief was en hier vervolgens is gesetteld. Hij heeft de Thaise zijde-industrie een flinke boost gegegeven. Ook nu nog is het een bekend merk van mooie stoffen, tassen en kleding. Henk had wat moeite om alles op de foto te zetten, niet alleen omdat je in het Jim Thompsonhuis niet mocht fotograferen, maar ook omdat de lens van zijn toestel het begeven heeft. Dus nu behelpt hij zich met de enorme telezoomlens. Volgens mij zijn er toch weer heel mooie plaatjes uigekomen.

Na een snelle hap op straat - roasted duck dit keer - zitten we nu op onze hotelkamer. Eens kijken of de roomservice een glaasje wijn wil brengen, om te toosten op een superleuke en relaxte vakantie!