Transamerica 2012 - dag 34 - Pittsburg, KS - Chanute, KS (97 km)

We waren er weer mooi op tijd bij vanmorgen. Toen om zes uur de ontbijtzaal open ging, zaten onze spullen al keurig ingepakt op de fiets. Na een prima ontbijt stapten we om half zeven op voor wat met afstand de meest vlakke etappe tot nu toe was op deze reis. Minder dan 300 hoogtemeters.

De wind waait al enkele dagen uit het zuiden tot zuidzuidwesten. De etappe van vandaag ging 70 km lang recht naar het westen en 25 km recht naar het noorden. In Kansas en veel andere staten in de Midwest leggen ze de wegen alleen niet exact NZ of OW als het landschap dat niet toelaat. Die stukjes naar het noorden zijn echt heerlijk, maar verder is het behoorlijk werken. Ook bij zijwind heb je in feite wind tegen zodra je vooruit gaat (gevalletje vectormeetkunde). Toen ik laatst tijdens een oefenrondje in het Teutoburgerwoud  aan fietsmaatje Wiebe probeerde uit te leggen dat dat verklaart waarom je bijna altijd tegenwind ervaart op de fiets, was hij niet onder de indruk. 'Ook al kun je verklaren waarom iets zo is, maakt dat het feit op zich toch niet minder erg?' Geen speld tussen te krijgen natuurlijk. Marja is niet helemaal fit, wat maagklachten sinds die taart van gisteren, dus heb ik het meeste kopwerk opgeknapt. We hebben de gang er trouwens redelijk in weten te houden, met een gemiddelde van 21 km/u.  Het werd af en toe wat bewolkt, zelfs even dreigend, maar dat verdwijnt steeds net zo snel weer als het opkomt. Nog steeds weinig regen in de vooruitzichten. Het koelt 's nachts langzaam af tot een graad of 23, overdag gaat het richting 35 graden en dat blijft in grote lijnen zo. De ergste warmte lijkt wat oostelijk van ons te komen liggen en het begint ook te wennen. Van de berichten uit Nederland begrijp ik dat wij niet moeten zeuren, want daar is het huilen met de pet op.

Onderweg wel weer een paar grappige omtmoetingen. Een oude man met een minihondje in een pick-up truck stopte speciaal om ons te waarschuwen voor het feit dat verderop in het parcours twee bruggen waren geblokkeerd, maar daar hielden we al rekening mee. In zo'n gesprek van een paar minuten krijg je gelijk het levensverhaal te horen. 'Na 43 jaar huwelijk zei mijn vrouw tegen me dat ik moest vertrekken als ik niet zou stoppen met bierdrinken en tabak kauwen. Ik had nog een tweede huis, dus ben ik maar verkast; sindsdien slaapt mijn hond naast me in bed'. Hij vertelde er wel bij dat ze elkaar nog wel zagen, hij was juist naar haar onderweg. Zijn opa was in de 19e eeuw als 'homesteader' vanuit Zweden naar Kansas geemigreerd en zijn kleinzoon woonde hier ook nog. Fifth generation noemen ze dat.

Het is hier verder heel erg leeg, dus we zijn altijd weer blij dat er af en toe een buurtschapje in beeld komt met een 'convenience' store waar je even kunt bijtanken. Was dat eergisteren Walnut Grove, vandaag heette de plaats alleen maar Walnut. Eindbestemming Chanute is flink groter met 9.000 inwoners. Nadeel is wel dat de hotels in dit soort oorden een paar km buiten de plaats liggen, vlak bij de schijnbaar onvermijdelijke Walmart.

Totaal 3020 km. Twee mijlpalen vandaag. Kaart 4 kan terug in de tas en de 3000 km grens afgetikt.