Transamerica 2012 - dag 41 - Ness City KA - Scott City KA (94 km)

Omdat de Elite Suites als ontbijt slechts een snack basket kon serveren, begonnen we de dag, alweer vergezeld door Pete, met een ontbijt bij The Cactus Club. Ik nam een biscuit stack met roerei, bacon en hash browns. De biscuit is een heerlijk, scone-achtig broodje, dat ze hier veelal met gravy eten, een lichtbruine substantie die ik niet eens wil proeven. De combinatie zoals ik die had was echter heerlijk. Een uitstekende - en grote! - pancake erbij, zo kun je wel een stukje fietsen. Pete moest nog een boodschapje doen en wij zijn vertrokken, wederom met de wind in de rug. Dat is mazzel, want de wind komt in Kansas meestal uit het westen. Al snel waren we in Dighton, waar een supermarkt was voor wat fruit en (chocolade)melk. Grappige aanbieding: bij aankoop van 12 gallons melk (12 keer 4 liter ongeveer) kreeg je er één gratis.

De wind bleef ons gunstig gezind en we konden gemiddeld 23 km per uur rijden. Op het laatste stuk kwamen we weer fietsers tegen vanaf de andere kant. Een groep van drie jongens en een meisje van rond de twintig jaar, die de tocht rijden om geld in te zamelen voor The Leukemia and Lymphoma Society. Trieste aanleiding: het overlijden van de moeder van twee van de jongens aan leukemie, vorig jaar. We zullen binnenkort aan hen en aan de andere goede doelen waarmee we onderweg hebben kennisgemaakt, geld overmaken!

Een uurtje later kwam ons weer een eenzame fietser tegemoet: Brian uit Texas, 19 jaar oud en having the time of his life. Nooit buiten Texas geweest, vond hij de Transamerica Trail de manier om wat meer van zijn land te zien. Hij heeft een satellite tracker op zijn fiets die permanent zijn positie aangeeft en waarmee hij alarm kan slaan indien nodig, dit ter geruststelling van zijn ouders thuis...

Nu zijn we in Scott City, een wereldstad in vergelijking met de oorden waar we de afgelopen dagen hebben verbleven. Het leek er eerst op dat we voor het eten niet om een van de vele ketens heen konden, als we tenminste niet in The Road Kill Grill wilden zitten. Gelukkig was er naast ons danig door de tand des tijds aangevreten motel een diner, waar we een lekker gegrild visje hebben gegeten. Het flesje wijn drinken we nu in onze kamer na het eten, ook heerlijk. Pete niet meer gezien, wellicht morgen weer.

Totaal 3620 km